Επέβαλε το πενταμελές εφετείο κακουργημάτων Λάρισας σε έναν Αλβανό και έναν Τσιγγάνο που το 2014 είχαν κακοποιήσει και ληστέψει τέσσερις ηλικιωμένους στους Σοφάδες.

Στο δικαστήριο κατέθεσα ως μάρτυρας μιας και ένα από τα θύματα τότε ήταν και ο αείμνηστος πατέρας μου...

Γράφει ο Γιώργος Αμβροσίου

Σήμερα αγαπητοί μου φίλοι θα σας διηγηθώ μια προσωπική ιστορία, μια τραυματική εμπειρία για ένα περιστατικό που συνέβη στις 7 Ιουλίου 2014 στους Σοφάδες με θύμα τότε τον αείμνηστο πατέρα του. Οι μνήμες αυτές ξύπνησαν μιας και την περασμένη Τετάρτη, βρέθηκα στο πενταμελές εφετείο Λάρισας για να καταθέσω ως μάρτυρας εναντίων ενός Αλβανού και ενός τσιγγάνου που την ημερομηνία που ανέφερα, έσπασαν την πόρτα του σπιτιού μας στους Σοφάδες και κακοποίησαν τον 81χρονο τότε πατέρα μου. Έσπασαν την πόρτα, τον φίμωσαν, του έβαλαν αναισθητικό και τον παράτησαν με μαυρισμένα μάτια, ίσως και αναίσθητο, χωρίς να αναρωτηθούν αν αυτός ο άνθρωπος μπορούσε να πεθάνει αβοήθητος. Όλα αυτά για τα 300€ που του βρήκαν και του αφαίρεσαν. Ήταν μια καραμπινάτη ληστεία.

Στο επόμενο διάστημα και μέχρι τα τέλη Αυγούστου, έγιναν άλλες τρεις παρόμοιες επιθέσεις στους Σοφάδες και τελικά μετά από πληροφορίες που έφτασαν στην αστυνομία των Σοφάδων, έγινε σε συνεργασία με την ασφάλεια η σύλληψη των δύο κατηγορουμένων. Στο τριμελές εφετείο, οι δύο καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 12 ετών. Στο επόμενο διάστημα έκαναν ουκ ολίγες αιτήσεις αποφυλάκισης, μιας και με τον νέο νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επί υπουργίας Παρασκευόπουλου, παράγραφε μέρος των αδικημάτων. Οι αιτήσεις απορρίφθηκαν και την περασμένη Τετάρτη, οι κατηγορούμενοι προσπάθησαν να πετύχουν μείωση των ποινών τους με σκοπό να κερδίσουν την αποφυλάκισή τους για να συνεχίσουν το “θεάρεστο” έργο τους.

Πέραν του αστυνομικού, ήμουν ο μοναδικός μάρτυρας κατηγορίας που βρέθηκε στο δικαστήριο. Παρ΄ ότι έγιναν επιθέσεις σε άλλους τρεις ηλικιωμένους και η σήμανση βρήκε στα σπίτια τους αποτυπώματα του ενός κατηγορουμένου, κανένας συγγενείς τους δεν έκανε τον κόπο να βρεθεί στο δικαστήριο. Μάλιστα, μια άτυχη γριούλα, έπεσε θύμα άλλων κακοποιών και βρήκε πέρυσι τραγικό θάνατο.

Στάθηκα απέναντι στους δικαστές και κατέθεσα όλα όσα ήξερα. Δεν στάθηκα όμως μόνο εκεί. Με στεντόρεια φωνή, είπα στον εισαγγελέα και τους δικαστές τα παρακάτω.

κ. Εισαγγελέα και κ. Δικαστές, όμως βλέπετε, οι άνθρωποι που πέφτουν θύματα, διακατέχονται από τον φόβο ότι αν καταθέσουν εναντίων των θυτών τους, θα έχουν χειρότερη τύχη από τους ίδιους για λόγους εκδίκησης. Μια από τις άτυχες γριούλες που κακοποιήθηκαν την ίδια περίοδο, όταν την συνάντησα μέσα στο Α.Τ. Σοφάδων και την ρώτησαν αν αναγνώρισε κανέναν από αυτούς που τις υπέδειξαν οι αστυνομικοί, μου απάντησε ότι δεν είναι χαζή να μπλέξει, διότι φοβόταν ότι θα έρχονταν και θα την σκότωναν.

Οι άνθρωποι φοβούνται – τους είπαν – ξέρετε γιατί; Διότι η αστυνομία τους πιάνει και η δικαιοσύνη τους αφήνει ελεύθερους. Αυτοί που σκότωσαν την άτυχη γριούλα στους Σοφάδες, ήταν νεαροί τσιγγάνοι από τους Σοφάδες που είχαν προηγουμένων συλληφθεί ουκ ολίγες φορές και η εισαγγελία τους άφηνε ελεύθερους. Φυσικά, μετά τον θάνατο, είναι προφυλακισμένοι και περιμένουν την δίκη που θα τους στείλει πολλά χρόνια φυλακή. Η πρόεδρος, αντέτεινε απλά ότι αυτή είναι η δική μου άποψη και είναι σεβαστή.

Ήρθε όμως η ώρα της απόφασης και το δικαστήριο επέβαλε την ίδια ποινή στους δύο κατηγορούμενους. Επέβαλε ποινή φυλάκισης 12 ετών και οι κατηγορούμενοι θα παραμείνουν στη φυλακή. Θεωρώ ότι έκανα το καθήκον μου απέναντι στην κοινωνία, αλλά και στην μνήμη του πατέρα μου που μετά την επίθεση που είχε δεχθεί, τον πήρε την κυριολεξία η κάτω βόλτα.

Όμως, πόσες άλλες δίκες κακοποιών στοιχείων, γίνονται χωρίς την παρουσία μαρτύρων και τελικά αφήνονται ελεύθεροι με μικρέ ποινές ή αθωώνονται; Τι να σου κάνει και ο δικαστής όταν οι παθόντες απουσιάζουν ή όταν καταθέτουν, μόνο που εν βγάζουν αθώους τους κατηγορούμενους; Θα μου πείτε ότι οι άνθρωποι φοβούνται; Σίγουρα, αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί δικαιολογία. Αν αφήσουμε στην κοινωνία που ζούμε να επικρατήσει ο ποιό θρασύς και ο ποιο δυνατός και τους επιτρέψουμε να μας τρομοκρατούν, τότε δεν έχουμε μέλλον. Οφείλουμε όλοι να στεκόμαστε στο ύψος των περιστάσεων και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας.

Αφήνουμε τους κακοποιούς ατιμώρητους και αυτοί είναι που διαπράττουν και άλλα αδικήματα στην συνέχεια. Ο συγκεκριμένος Αλβανός, είχε αποφυλακιστεί λίγες μέρες πριν βρεθεί το 2014 στους Σοφάδες και διαπράξει τα αδικήματα για τα οποία τελικά τιμωρήθηκε. Μάλιστα, την ίδια ημέρα ήταν κατηγορούμενος και σε άλλη δίκη.

Αυτά ήθελα να σας μεταφέρω και ταυτόχρονα να σας προτρέψω να μην αφήνεται κανέναν να σας τρομοκρατήσει. Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε όλοι είναι πως οι άνθρωποι που θα τους καταλάβουν ότι είναι θύματα, μια ζωή θα τρώνε κατραπακιές.