Η υλοποίησή του θα μειώσει το κόστος παραγωγής των Θεσσαλών αγροτών...

Ένα έργο πνοής για τον θεσσαλικό κάμπο που οδηγεί σε θεαματική μείωση του κόστους άρδευσης ως και 10.000 ευρώ ετησίως και κατ΄επέκταση σε σημαντική μείωση του κόστους παραγωγής για τους αγρότες, μένει ουσιαστικά στα «χαρτιά» και έχει καθυστερήσει αδικαιολόγητα παρότι έχει κοστολογηθεί με εμπεριστατωμένη τεχνική και οικονομική μελέτη, την λεγόμενη «μελέτη Λαζαρίδη» συνολικού προϋπολογισμού 110 εκατ. ευρώ.

Το έργο αυτό μπορεί να εξασφαλίσει εισόδημα και κυρίως εξοικονόμηση φυσικών πόρων και επάρκεια νερού για την άρδευση δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων αγροτικών καλλιεργειών που βρίσκονται στις πιο παραγωγικές ζώνες των νομών Καρδίτσας, Φθιώτιδας και Λάρισας.

Το έργο αυτό περιλαμβάνει τη χρήση νερού μέσω κλειστών δικτύων άρδευσης από τον ορεινό όγκο της λίμνης Σμοκόβου προς τις ημιορεινές και πεδινές περιοχές του νομού Καρδίτσας Φθιώτιδας και Λάρισας.

«Πρόκειται για έργο υψίστης σημασίας για την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα της ευρύτερης περιοχής μας, που θα συμβάλλει αποφασιστικά στη μείωση του κόστους παραγωγής των αγροτών μας», λέει ο Δήμαρχος Σοφάδων Θάνος Σκάρλος ο οποίος έχει αναδείξει αυτό το έργο υποδομής σε μείζονα προτεραιότητά του.

Όπως εξηγεί στον «Αγροτικό Τύπο», αν είχε προχωρήσει έγκαιρα η μελέτη στο στάδιο της υλοποίησης, τότε σήμερα «θα μιλούσαμε για εντυπωσιακά αποτελέσματα που θα καλυτέρευαν τη ζωή στην περιφέρεια Θεσσαλίας. Δεν χωράει πλέον καμία άλλη αναβολή γιατί τα οφέλη που προκύπτουν είναι τεράστια για τον τόπο μας».

Σύμφωνα με τη μελέτη ενώ το δίκτυo άρδευσης επαρκεί για να καλύψει περίπου 200.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης έκτασης στο νομό Καρδίτσας, που ξεκινούν από τις παρυφές των Αγράφων και φτάνουν σε εκτάσεις που συνορεύουν με τους νομούς Φθιώτιδας, και Λάρισας, σήμερα οι αρδεύσιμες εκτάσεις από τα κλειστά δίκτυα ανέρχονται μόλις στα 30.000 στρέμματα.

Παρά όμως την σπουδαιότητα και αναγκαιότητα του έργου, που αναγνώρισαν και αναγνωρίζουν όλες οι κυβερνήσεις, τα τελευταία χρόνια, δεν σημειώθηκε καμιά εξέλιξη.

Πρόσφατα και έπειτα από αλλεπάλληλες πιέσεις της Αυτοδιοικητικής Αρχής το έργο επανήλθε στην επιφάνεια των αρμοδίων με νέες υποσχέσεις για την συνέχιση και ολοκλήρωσή του. Πριν λίγες ημέρες στο Αναπτυξιακό Συνέδριο στη Λάρισα ο Υπουργός κ. Χρήστος Σπίρτζης ανάφερε ότι έχει ήδη δεσμευθεί ποσό ύψους 3,5 εκατ. ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών για την αναθεώρηση και επικαιροποίηση της μελέτης. «Περιμένουμε να γίνουν πράξη οι δεσμεύσεις του υπουργού», τονίζει ο κ. Σκάρλος υπογραμμίζοντας ότι «από την πλευρά μας, είμαστε έτοιμοι μόλις ανοίξει σχετική πρόσκληση στο ΠΑΑ 2014-2020 να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να κατατεθεί πρόταση για την υλοποίηση του έργου, καθώς εξακολουθεί να παραμένει το μοναδικό «εργαλείο» σημαντικής μείωσης του κόστους παραγωγής».

 
«Πιστεύω ότι ένα έργο ζωτικής σημασίας που αναβαθμίζει τις υποδομές μας είναι όχι μόνον απαραίτητο, αλλά αναγκαίο για να συνεχίσουμε να παράγουμε ανταγωνιστικά προϊόντα, προστατεύοντας ταυτόχρονα τον σπουδαιότερο φυσικό μας πόρο που είναι το νερό», λέει ο κ. Σκάρλος και προσθέτει: «Η μη περάτωση ενός τόσο βασικού έργου υποδομής που έχει δρομολογηθεί με τη σχετική μελέτη αλλά καθυστερεί λόγω μείωσης των δημοσίων επενδύσεων, καθιστά "επισφαλή" όχι απλά την άρδευση των χωραφιών αλλά μπορεί να κλονίσει και την συνοχή του κοινωνικού ιστού της περιοχής. Οι αριθμοί άλλωστε μαρτυρούν την αναγκαιότητα του έργου, καθώς αν υπήρχε σήμερα θα είχαμε μείωση κόστους παραγωγής ως και 10.000 ευρώ το χρόνο για χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά».

Ο κ. Σκάρλος μας αναφέρει με παραδείγματα ποια είναι τα κέρδη που προκύπτουν από τη στιγμή που το νερό της λίμνης Σμοκόβου, αρχίσει να κατευθύνεται στην πεδιάδα της Θεσσαλίας:

• Στην βαμβακοκαλλιέργεια, που αποτελεί τον οικονομικό πνεύμονα του θεσσαλικού κάμπου, αγρότης που αρδεύει έκταση 150 στρεμμάτων μέσω του κλειστού δικτύου πληρώνει περίπου 7 ευρώ/στρέμμα. Δηλαδή πληρώνει συνολικά λίγο πάνω από 1000 ευρώ. Για την ίδια έκταση, η άρδευση μέσω γεωτρήσεων έχει πολλαπλάσιο κόστος. Ανάλογα την γεώτρηση το κόστος άρδευσης φτάνει τα 70 ευρώ/ στρέμμα. Δηλαδή για τα 150 στρέμματα ο αγρότης θα πληρώσει άνω των 10000 ευρώ!! Αντιλαμβάνεται εύκολα κάποιος ότι σε μεγαλύτερες καλλιεργούμενες εκτάσεις η μείωση είναι τεράστια.

• Στα 300 στρέμματα μέσω γεωτρήσεων ο αγρότης θα πληρώσει 21000 ευρώ ενώ μέσω κλειστού δικτύου μόλις 2100! Εν ολίγοις μέσω των συμβατικών γεωτρήσεων το κόστος είναι δεκαπλάσιο!!!

• Στο καλαμπόκι για 100 στρέμματα μέσω του κλειστού δικτύου ο παραγωγός θα επιβαρυνθεί με 700 ευρώ. Από γεώτρηση για την ίδια έκταση το κόστος εκτοξεύεται εώς και στα 8000 ευρώ.

Το ίδιο ισχύει και για όλες τις καλλιέργειες. Αντιλαμβανόμαστε συνεπώς την δραστική μείωση τους κόστους παραγωγής και την πραγματική στήριξη της ελληνικής υπαίθρου με την ολοκλήρωση των κλειστών αρδευτικών δικτύων.

«Συμπερασματικά οφείλουμε να αξιοποιήσουμε κάθε διαθέσιμο κυβικό μέτρο νερού τόσο για προστασία του αγροτικού εισοδήματος όσο και για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος», αναφέρει ο κ. Σκάρλος για να τονίσει ότι: «Η πολιτεία οφείλει να σκύψει πραγματικά στα προβλήματα να προχωρήσει σε μακρόπνοες λύσεις που αφορούν τη μείωση του κόστους παραγωγής ώστε να δοθεί η δυνατότητα στους αγρότες να παράξουν περισσότερο. Σε μια τέτοια εξέλιξη θεωρείται βέβαιο ότι το όφελος θα είναι πολλαπλάσιο, καθώς θα ενισχυθούν παράλληλα και άλλες κοινωνικές ομάδες, θα ενισχυθεί η απασχόληση και εν τέλη θα ενισχυθούν οι τοπικές οικονομίες. Με μια λέξη, θα έχουμε πολύπλευρη ανάπτυξη με διατηρήσιμους στόχους για πολλές δεκαετίες».