Πρώην αντιδήμαρχος του Δήμου Καρδίτσας, καταδικάστηκε για τοκοφλυφία από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας σε ποινή κάθειρξης έξι ετών, καθώς κρίθηκε ένοχος για πράξεις που κατηγορείτο.

Μάρτυρας κατέθεσε ενόρκως ότι ο κατηγορούμενος «έσπαγε» επιταγές και συναλλαγματικές του εγκαλών με υπέρογκο τόκο που ξεπερνούσε το 6% το μήνα.

Εισαγγελέας: Ο κατηγορούμενος προέβαινε στις ανωτέρω ενέργειες εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι διατελούσε δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Καρδίτσας, θεωρώντας ότι εξαιτίας της ιδιότητας του αυτής οι τρίτοι θα τον εκλάμβαναν ως πρόσωπο υπεράνω υποψίας.

Το δικαστήριο αποφάσισε η έφεση να έχει αναστέλλουσα δύναμη και έτσι ο καταδικασθείς σε πρώτο βαθμό αφέθηκε ελεύθερος μετά την έκθεση εφέσεως με την οποία ζήτησε να εκδικαστεί η υπόθεσή του από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων.

Σε καταδίκη ενός πρώην αντιδημάρχου Καρδίτσας και σύμφωνα με την εφημερίδα "Ελευθερία" προχώρησε το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας εκδικάζοντας υπόθεση τοκογλυφίας. Ο 60χρονος έφυγε από το Δικαστικό Μέγαρο Λάρισας με ποινή κάθειρξης έξι ετών, καθώς κρίθηκε ένοχος για πράξεις που κατηγορείτο.

Το δημοσίευμα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Σε καταδίκη ενός πρώην αντιδημάρχου προχώρησε το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας εκδικάζοντας υπόθεση τοκογλυφίας ολόκληρης της προηγούμενης δεκαετίας.

Ο 60χρονος έφυγε από το Δικαστικό Μέγαρο Λάρισας με ποινή κάθειρξης έξι ετών καθώς, κρίθηκε ένοχος για πράξεις που κατηγορείτο. Ο έμπορος, όπως δήλωσε στο επάγγελμα υπήρξε αντιδήμαρχος στον Δήμο Καρδίτσας και για πολλά χρόνια «εξυπηρετούσε» συμπολίτες του που είχαν ανάγκη χρημάτων σε δύσκολες περιόδους που διήγαν. Φυσικά το έκανε με το αζημίωτο καθώς έβαζε τόκους παραπάνω από το επιτρεπτό και σύμφωνα με τις κατηγορίες πήρε αρκετά χρήματα.

Οι περιπτώσεις για τις οποίες κατηγορούνταν ήταν διψήφιες στον αριθμό. Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε πως: σε μια περίπτωση δάνεισε 20.542 ευρώ και πήρε πίσω 28 χιλιάδες, παίρνοντας δηλαδή το ποσό των εφτάμισι χιλιάδων ευρώ για τον ίδιο, που όμως υπερέβαινε σε ποσοστό τόκου εκείνο του 9.25% ετησίως που ήταν ο νόμιμος θεμιτός τόκος εκείνης της περιόδου.

Σε μια άλλη περίπτωση κατηγορείτο πως έδωσε σε κάποιον δάνειο 10 χιλιάδων ευρώ και πήρε πίσω 35 χιλιάδες, δηλαδή 25 χιλιάδες ευρώ τόκους, ποσό το οποίο υπερέβαινε σε ποσοστό τόκου εκείνο του 9% ετησίως (για το 2006 συγκεκριμένα) ή το 0,75% μηνιαίως. Γενικά όλες οι περιπτώσεις για τις οποίες κατηγορείτο ήταν ανάλογου ύφους.

Ο Καρδιτσιώτης κατά το χρονικό διάστημα από τον Ιούλιο 2001 ως και τον Μάρτιο 2009, δηλαδή για 8 συνεχόμενα χρόνια, σύμφωνα με όσα κατηγορείτο «με περισσότερες από μία πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος, σε δικαιοπραξία, άλλοτε για την παροχή πίστωσης και άλλοτε για την παράσταση της προθεσμίας πληρωμής της, εκμεταλλεύτηκε την ανάγκη εκείνου που παίρνει την πίστωση και την παράταση προθεσμίας πληρωμής της, συνομολογώντας και παίρνοντας για τον εαυτό του περιουσιακά ωφελήματα που υπερέβαιναν το κατά νόμο θεμιτό ποσοστό τόκου».

Ο κατηγορούμενος κατά τη διάρκεια της απολογίας του αρνήθηκε τις πράξεις για τις οποίες κατηγορείτο.

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Ε», εν τω μεταξύ, στα όσα ανέφερε ο εισαγγελέας Καρδίτσας προς το αντίστοιχο Συμβούλιο για το βούλευμα (παραπεμπτικό όπως αποδείχθηκε εν συνεχεία), κατ’ εκτίμηση παθόντα οι τοκογλυφικοί τόκοι ανέρχονταν συνολικά στο ποσό των 185 χιλιάδων ευρώ περίπου.

Ο 60χρονος κρίθηκε ένοχος για την πράξη της τοκογλυφίας κατ’ εξακολούθηση, κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια και καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης έξι ετών. Το δικαστήριο αποφάσισε η έφεση να έχει αναστέλλουσα δύναμη και έτσι ο καταδικασθείς σε πρώτο βαθμό αφέθηκε ελεύθερος μετά την έκθεση εφέσεως με την οποία ζήτησε να εκδικαστεί η υπόθεσή του από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων.

ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΙΑΣΤΑΣ

Η παραπομπή για τοκογλυφία...

Η εισαγγελέας Καρδίτσας αποφάσισε να παραπέμψει στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Λάρισας, τον πρώην αντιδήμαρχο του Δήμου Καρδίτσας για να δικαστεί ως υπαίτιος του ότι κατά το χρονικό διάστημα από τον Ιούλιο του έτους 2001 έως και το Μάρτιο του έτους 2009, με περισσότερες από μία πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος, άλλοτε για την παροχή πίστωσης και άλλοτε για την παράταση της προθεσμίας πληρωμής της, εκμεταλλεύτηκε την ανάγκη εκείνου που παίρνει την πίστωση καθώς και την παράταση της προθεσμίας πληρωμής της συνομολογώντας και παίρνοντας για τον εαυτό του περιουσιακά ωφελήματα που υπερέβαιναν το κατά νόμο θεμιτό ποσοστό τόκου.

Εκμεταλλεύονταν την θέση του Δημοτικού Συμβούλου...

Στην πρότασή της η εισαγγελέας Καρδίτσας, ζήτησε την παραπομπή του κατηγορουμένου σε δίκη με το παρακάτω σκεπτικό. “Ο εγκαλών αναγκάστηκε να αποδεχτεί τους υπέρογκους τόκους που του επέβαλε ο κατηγορούμενος προβαίνοντας παράλληλα είτε στην παράδοση σε αυτόν συναλλαγματικών αποδοχής πελατών του είτε στην οπισθογράφηση τραπεζικών επιταγών εκδόσεως επίσης πελατών του, υποκύπτοντας στις πιέσεις και στους εκβιασμούς του κατηγορουμένου. Μάλιστα, ο τελευταίος προέβαινε στις ανωτέρω ενέργειες εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι διατελούσε δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Καρδίτσας, θεωρώντας ότι εξαιτίας της ιδιότητας του αυτής οι τρίτοι θα τον εκλάμβαναν ως πρόσωπο υπεράνω υποψίας ιδίως σε σχέση με τον εγκαλούντα, ο οποίος είχε επανειλημμένως απασχολήσει τις αρχές κυρίως για οικονομικής φύσεως αδικήματα. Ο εγκαλών, όμως, καίτοι γνώριζε ότι βρισκόταν σε δυσμενέστερη θέση σε σχέση με τον κατηγορούμενο κατά τα προαναφερθέντα, καθώς και ότι κινδύνευε να χαρακτηριστεί αναξιόπιστος μάρτυρας στην περίπτωση που κατήγγειλε την ανωτέρω συμπεριφορά του τελευταίου, αυτός προέβη στην καταμήνυση του κατηγορουμένου.

Επιπροσθέτως, ο ίδιος εγκαλών κατονόμασε και άλλα πρόσωπα που έπεσαν θύματα τοκογλυφίας του εν λόγω κατηγορουμένων, γεγονός που επιβεβαίωσαν και οι εξετασθέντες μάρτυρες Ν.Ρ., Χ.Θ., Σ. Μ., Α. Ν., Π. Μ. και Γ. Β.

Καταθέσεις φωτιά...

Συγκεκριμένα ο Νικόλαος Ρ. κατέθεσε μεταξύ άλλων ενόρκως ότι έτυχε να είναι παρών σε πάρα πολλές συναλλαγές του Α. Γ. με τον κατηγορούμενο, όταν δηλαδή ο πρώτος έδινε επιταγές προς τον δεύτερο προκειμένου ο τελευταίος να χορηγήσει διάφορα χρηματικά ποσά τα οποία όμως ουδέποτε αντιστοιχούσαν με το αναγραφόμενο στην επιταγή ποσό, αλλά πάντοτε ήταν πολύ χαμηλότερο αυτού και μάλιστα έφτανε και στο ήμισυ, ότι τις επιταγές αυτές που έπαιρνε ο κατηγορούμενος, οι οποίες ως επί το πλείστον ήταν μεταχρονολογημένες, δεν εμφάνιζε στις τράπεζες αλλά τις κρατούσε ο ίδιος και, όταν έφτανε η ημέρα πληρωμής τους είτε τις έδινε σε στενά οικογενειακά του πρόσωπα, είτε σε φίλους του προκειμένου οι τελευταίοι να τις εμφανίσουν για πληρωμή και, εφόσον αυτές δεν πληρώνονταν, να ξεκινήσουν τη νόμιμη δικαστική διαδικασία.

Ο κατηγορούμενος ακολουθούσε την ίδια τακτική και με πολλούς άλλους, οι οποίοι του ζητούσαν δανεικά, κατονομάζοντας μάλιστα συγκεκριμένα τον Κώστα Ψ. και τον Δημήτριο Μ. ότι με βεβαιότητα ο κατηγορούμενος ενεργούσε τοκογλυφικά και τέλος ότι μέχρι σήμερα δεν τόλμησε κάποιος από τους παθόντες να καταγγείλει τον κατηγορούμενο για τοκογλυφία, γιατί αυτός τους εκβιάζει και τους απειλεί.

Ο Απόστολος Ν. κατέθεσε ενόρκως μεταξύ άλλων ότι από τη σχέση του με τον Γ. και τις συζητήσεις που έκαναν πριν από πολλά χρόνια γνωρίζει ότι ο κατηγορούμενος «έσπαγε» επιταγές και συναλλαγματικές του Γ. με υπέρογκο τόκο που ξεπερνούσε το 6% το μήνα, ότι δεν του έδινε αποδείξεις για τα χρήματα που εισέπραττε από αυτόν ούτε τους επέστρεφε τις προσωπικές του επιταγές και συναλλαγματικές, ότι ο κατηγορούμενος εξεβίαζε τον εγκαλούντα ότι θα κοινοποιήσει όλα τα αξιόγραφα που είχε στην διάθεση του και έτσι τον υποχρέωσε να πλαστογραφήσει την υπογραφή της συζύγου του σε συναλλαγματικές, ότι ο Αθανάσιος Β. είναι «αχυράνθρωπος» που τον χρησιμοποιεί ο κατηγορούμενος

Πως γίνονταν η τοκογλυφία...

Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να διευκολύνει οικονομικά διάφορους Καρδιτσιώτες, και εκμεταλλευόμενος την οικονομική τους ανάγκη συνομολογούσε να λαμβάνει και πράγματι ελάμβανε σε βάρος τους ανωτέρω επιπλέον ποσά από εκείνα που κάθε φορά έδινε, τα οποία αντιστοιχούσαν σε ποσοστό τόκου ανώτερου του κατά νόμου θεμιτού που ίσχυε κατά το χρόνο των παραπάνω συνομολογηθέντων.

Στην συνέχεια αναφέρονται σωρεία περιπτώσεων που αποδεικνύουν την δράση του αδίστακτου πρώην αντιδημάρχου.

Στις 20-7-2001 συνομολόγησε να λάβει από τον Α. Γ. το ποσό των 20.542,92 ευρώ (ή 7.000.000 δραχμών), ενώ ο ίδιος του είχε καταβάλει ως δάνειο το ποσό των 14.673,51 ευρώ (ή 5.000.000 δραχμών), το οποίο έπρεπε να επιστραφεί κατά τη συμφωνία τους περί τα τέλη του μηνός Νοεμβρίου 2001, δηλαδή για το σύνολο των παραπάνω χρημάτων συνομολόγησε για τον εαυτό του και σε βάρος του προαναφερόμενου το ποσό των 5.869,41 ευρώ, τον νόμιμο θεμιτό τόκο. (Ιούλιος 2001).

Περί τα τέλη του μηνός Νοεμβρίου 2001 συνομολόγησε να λάβει για τον εαυτό του από τον Α. Γ. κατά τη χορήγηση σ' αυτόν παράτασης της προθεσμίας επιστροφής του ως άνω συνολικού ποσού των 20.542,92 ευρώ μέχρι τα τέλη του μηνός Μαρτίου 2002 το ποσό των 28.000,00 ευρώ (ή 9.541.000 δραχμών), δηλαδή συνομολόγησε για τον εαυτό του και σε βάρος του προαναφερόμενου το επιπλέον ποσό των 7.457,08 ευρώ, τον νόμιμο θεμιτό τόκο. (Νοέμβριος 2001).

Περί τα τέλη του μηνός Μαρτίου 2002 συνομολόγησε να λάβει για τον εαυτό του από τον Α. Γ. κατά τη χορήγηση σ' αυτόν νέας παράτασης της προθεσμίας επιστροφής του ως άνω συνολικού ποσού των 28.000,00 ευρώ μέχρι τα τέλη του μηνός Μαΐου 2002 το ποσό των 33.000,00 ευρώ, δηλαδή συνομολόγησε για τον εαυτό του και σε βάρος του προαναφερόμενου το επιπλέον ποσό των 5.000,00 ευρώτον νόμιμο θεμιτό τόκο. (Μάρτιος 2002).

Περί τα τέλη του μηνός Μαΐου 2002 συνομολόγησε να λάβει για τον εαυτό του από τον Α. Γ. κατά τη χορήγηση σ' αυτόν νέας παράτασης της προθεσμίας επιστροφής του υπολειπόμενου (μετά την καταβολή 18.000,00 ευρώ εκ των συνολικά οφειλόμενων 33.000,00 ευρώ) ποσού 15.000,00 ευρώ μέχρι τα τέ λη του μηνός Δεκεμβρίου 2002, το ποσό των 25.000,00 ευρώ, δηλαδή συνομολόγησε για τον εαυτό του και σε βάρος του προαναφερόμενου το επιπλέον ποσό των 10.000,00 ευρώ, τον νόμιμο θεμιτό τόκο. (Μάιος 2002).

Περί τα τέλη Οκτωβρίου 2004 και σε μη επακριβώς εξακριβωθείσα στην ανάκριση ημερομηνία συνομολόγησε να λάβει για τον εαυτό του από τον Α. Γ. για τη χορηγηθείσα ήδη σ' αυτόν νέας παράτασης της προθεσμίας επιστροφής του υπολειπόμενου ως άνω ποσού των 25.000,00 ευρώ, το οποίο και ήταν καταβλητέο αρχικά μέχρι τα τέλη του μηνός Δεκεμβρίου 2002, το ποσό των 65.000,00 ευρώ,, εκ του οποίου έλαβε το ποσό των 50.000,00 ευρώ, δηλαδή συνομολόγησε για τον εαυτό του και σε βάρος του προαναφερόμενου το επιπλέον ποσό τον 40.000,00 ευρώ, τον νόμιμο θεμιτό τόκο. (Οκτώβριος 2004).

Στις 20-11-2004 συνομολόγησε να λάβει από τον Α. Γ. το ποσό των 5.000,00 ευρώ, για το οποίο και έλαβε από τον τελευταίο μία (1) μεταχρονολογημένη επιταγή της ΑLΡΗΑ ΒΑΝΚ, εκδόσεως της εταιρίας με την επωνυμία «Τ. Κ. Α.Ε.», ήτοι την υπ' αριθ. ........ επιταγή της ανωτέρω Τράπεζας ποσού 5.000,00 ευρώ με φερόμενη ημερομηνία έκδοσης την 21-1-2005, ενώ ο ίδιος του κατέβαλε ως δάνειο το ποσό των 4.000,00 ευρώ, δηλαδή συνομολόγησε για τον εαυτό του και σε βάρος του προαναφερόμενου το επιπλέον ποσό των 1.000,00 ευρώ, τον νόμιμο θεμιτό τόκο. (Νοέμβριος 2004).

Στις 5-7-2005 συνομολόγησε να λάβει από τον Α. Γ. το ποσό των 2.000,00 ευρώ, για το οποίο και έλαβε από τον τελευταίο μία (1) μεταχρονολογημένη επιταγή της ΑLΡΗΑ ΒΑΝΚ. εκδόσεως της εταιρίας με την επωνυμία «Τ. Κ. Α.Ε.», ήτοι την υπ' αριθ. ......... επιταγή της ανωτέρω Τράπεζας ποσού 2.000,00 ευρώ με φερόμενη ημερομηνία έκδοσης την 31-7-2005, ενώ ο ίδιος του κατέβαλε ως δάνειο το ποσό των 1.500,00 ευρώ, δηλαδή συνομολόγησε για τον εαυτό του και σε βάρος του προαναφερόμενου το επιπλέον ποσό των 500,00 ευρώ, τον νόμιμο θεμιτό τόκο. (Ιούλιος 2005).

Στις 31-7-2005 συνομολόγησε να λάβει από τον Α. Γ. το ποσό των 1.500,00 ευρώ για το οποίο και έλαβε από τον τελευταίο μία (1) μεταχρονολογημένη επιταγή της ΑLΡΗΑ ΒΑΝΚ, εκδόσεως της εταιρίας με την επωνυμία «Τ. Κ. Α.Ε.», ήτοι την υπ' αριθ. ....... επιταγή της ανωτέρω Τράπεζας ποσού 1.500,00 ευρώ με φερόμενη ημερομηνία έκδοσης την 22-8-2005, ενώ ο ίδιος του κατέβαλε ως δάνειο το ποσό των 1.200,00 ευρώ, δη λαδή συνομολόγησε για τον εαυτό του και σε βάρος του προαναφερόμενου το επιπλέον ποσό των 300,00 ευρώ, τον νόμιμο θεμιτό τόκο. (Ιούλιος 2005).

Αρχές Σεπτεμβρίου 2006 και σε μη επακριβώς εξακριβωθείσα ημερομηνία συνομολόγησε να λάβει για τον εαυτό του από τον Α. Γ. κατά τη χορήγηση σ' αυτόν δανείου ύψους 10.000,00 ευρώ (και όχι 25.000,00 ευρώ, όπως αρχικά είχαν συμφωνήσει), εξοφλητέου κατά τη συμφωνία σας μέχρι τις 30-1-2007, το ποσό των 35.000,00 ευρώ, προς εξασφάλιση καταβολής του οποίου έλαβε από τον ανωτέρω συναλλαγματικές αντίστοιχου συνολικού ποσού, δηλαδή συνομολόγησε για τον εαυτό του και σε βάρος του προαναφερόμενου το επιπλέον ποσό των 25.000,00 ευρώ, τον νόμιμο θεμιτό τόκο. (Σεπτέμβριος 2006).

Στις 20-11-2008 συνομολόγησε να λά βει για τον εαυτό του από τον Α. Γ. κατά τη χορήγηση σ' αυτόν δανείου ύψους 20.000,00 ευρώ, εξοφλητέου στις 28-2-2009, το ποσό των 28.000,00 ευρώ, προς εξασφάλιση καταβολής του οποίου έλαβε από τον ανωτέρω μία (1) συναλλαγματική αντίστοιχου ποσού, δηλαδή συνομολόγησε για τον εαυτό του και σε βάρος του προαναφερόμενου το επι πλέον ποσό των 8.000,00 ευρώ, τον νόμιμο θεμιτό τόκο. (Νοέμβριος 2008).

Στις 28-2-2009 συνομολόγησε να λάβει για τον εαυτό του από τον Α. Γ. κατά τη χορήγηση σ' αυτόν παράτασης της προθεσμίας επι στροφής του ως άνω συνολικού ποσού των 28.000,00 ευρώ μέχρι το τέλος Μαρτίου 2009 το ποσό των 30.000,00 ευρώ, προς εξασφάλιση καταβολής του οποίου έλαβε από τον ανωτέρω μία (1) συναλλαγματική αντίστοιχου ποσού, δηλαδή συνομολόγησε για τον εαυτό του και σε βάρος του προανα φερόμενου το επιπλέον ποσό των 2.000,00 ευρώ, τον νόμιμο θεμιτό τόκο. (Φεβρουάριος 2009).

Στις 10-3-2009 συνομολόγησε να λάβει από τον Α. Γ. το ποσό των 15.000,00 ευρώ, για το οποίο και έλαβε από τον τελευταίο δύο (2) μεταχρονολογημένες επιταγές της Eurobank ήτοι τις υπ' αριθ. 20040791-1 και 20040784-8 επιταγές της ανωτέρω Τράπεζας ποσού 7.500,00 ευρώ η καθεμία και με φερόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30-6-2009 και 30-7-2009, αντίστοιχα, ενώ ο ίδιος του κατέβαλε ως δάνειο συνολικά το ποσό των 9.000,00 ευρώ, δηλαδή συνομολόγησε για τον εαυτό του και σε βάρος του προαναφερομένου το επιπλέον ποσό των 6.000,00 ευρώ, τον νόμιμο θεμιτό τόκο. (Μάρτιος 2009).

Την ως άνω δε πράξη τέλεσε κατ' επάγγελμα, με σκοπό δηλαδή τον πορισμό σταθερού εισοδήματος, όπως αποδεικνύεται, αφενός μεν από το σχέδιο βάσει του οποίου ενεργούσε (εκμετάλλευση οικονομικής ανάγκης, επανειλημμένη τέλεση της, αλλά και κατά συνήθεια αφού από την επανειλημμένη τέλεση της πράξης της τοκογλυφίας προκύπτει σταθερή ροπή του προς διάπραξη τέτοιων εγκλημάτων ως στοιχείο της προσωπικότητας του.