O Όλιβερ ήταν ένας σκύλος χάσκι, (πράγμα που δεν τον κάνει τίποτα ξεχωριστό από ένα ιθαγενή γκέκα ή ένα κοκόνι), ο οποίος είχε την ατυχία να ζει σε ένα χωριό που το λένε Αράχωβα, γνωστό παλιότερα για τα ρουμελιώτικα έθιμα και την λεβεντιά των κατοίκων του.

Σήμερα το γνωρίζουν οι πάντες σαν την «Μύκονο του χειμώνα» χάρη βεβαίως του χιονοδρομικού κέντρου του Παρνασσού και των υπερβολικών επενδύσεων στον χειμερινό τουρισμό ο οποίος είναι και το μόνο στοιχείο που κινεί την οικονομία της περιοχής.

Η Αράχωβα αυτή την περίοδο ετοιμάζονταν να υποδεχθεί τους λάτρεις της και όσους αρέσουν οι χειμωνιάτικες έξοδοι στην περίοδο των εορτών. Συνέβη όμως ένα γεγονός που όσο και να μην φαίνεται πως θα επηρεάσει την τρέχουσα περίοδο, θα αποτελέσει σίγουρα την αφετηρία της αποστροφής γι’ αυτόν τον τόπο και κανείς δεν ξέρει που θα καταλήξει.

Ο λόγος δεν θα είναι ακριβώς ο Όλιβερ αλλά η κοινωνία που μέσα της ζούσε επί 8 μάλιστα χρόνια. Ο δύστυχος σκύλος βασανίστηκε άγρια από κάποιον παλιάνθρωπο και έφυγε, πήγε εκεί που δεν μπορεί να επιστρέψει και να δείξει ποιος ήταν αυτός που στα χέρια του μαρτύρησε. Έτσι, αυτός μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερος και επειδή πρόκειται για άρρωστου, δεν αποκλείεται να ξανακάνει τις αισχρές πράξεις του σε σκύλο, γάτα, ακόμη και άνθρωπο. Οι τοπικές Αρχές υποτίθεται πως ερεύνησαν το θέμα. Η Δικαιοσύνη, πιεζόμενη όμως από τις φιλοζωϊκές οργανώσεις και ένα οργισμένο κοινό, έδωσε εντολή να ψάξουν κάπως καλύτερα και να προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να βρουν το δράστη.

Αυτόν τον άνθρωπο όμως φαίνεται καλύπτει μέχρι στιγμής και με πολλούς τρόπους όλη η Αράχωβα και όπως καταδεικνύεται από την πυκνή αναφορά του γεγονότος στα ποικίλα ΜΜΕ, μοιάζει σαν να έχουν αποφασίσει όλοι μαζί να κρατήσουν μυστικό την ταυτότητά του μέχρι να ξεχαστεί η υπόθεση. Ομερτά το λένε αυτό και συνηθίζονταν πολύ στους κύκλους των εγκληματικών οργανώσεων όπως η Μαφία και άλλες ανάλογες. Σε αυτή την ομερτά αναφέρονται οι πάντες και δεν είναι λίγοι όπως φαίνεται ειδικά στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης που απειλούν με τουριστικό αποκλεισμό (μπουκοτάζ) την Αράχωβα.

Δεν ξέρω πόσο απειλητικό ακούγεται αυτό για την χρυσοφόρα για πολλούς επιχειρηματίες Αράχωβα και πως το προσλαμβάνουν αλλά σίγουρα είναι κάτι που θα πληρώσει, όπως έγινε και με άλλους τουριστικούς προορισμούς στο πρόσφατο παρελθόν. Και τούτο γιατί η δύναμη των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης είναι απίστευτα μεγάλη, επηρεάζουν ακαριαία πολύ κόσμο και το χειρότερο, διατηρούν, όσο υπάρχει διαδίκτυο και ενέργεια στη μνήμη τους τέτοια γεγονότα και τα ξαναβγάζουν όποτε κρίνουν κατάλληλη την στιγμή.

Έτσι λοιπόν η Αράχωβα (ντόπιοι και επιχειρηματίες) ας δουν το θέμα και κυρίως να δούνε τι συμβαίνει στο εσωτερικό του χωριού τους που όσο και λαμπερό κι φαίνεται, ελάχιστα πιστεύω πως έχει σχέση με την παλιά Αράχωβα. Και τούτο δυστυχώς συμβαίνει από τα χλιδάτους τουριστικούς προορισμούς μέχρι τις λιποθυμισμένες πόλεις και κακορίζικα χωριά σε κάθε γωνιά της χώρας όπου μια ανάλογη περίπτωση, είτε πρόκειται για σκύλο ή άνθρωπο καθημερινά μπορεί να βγει στο φως και όπως δείχνουν τα πράγματα, θα πάψουν πια να μας ξαφνιάζουν και τότε θα καταλάβουμε, όσοι καταλάβουμε ότι τελειώσαμε… Σαν άνθρωποι και σαν κοινωνία…