Γεννημένος στην Φυλακτή Καρδίτσας, έφυγε από της ζωή στο Alingsas (Αλεξός) της Σουηδίας σε ηλικία 86 ετών...

 Γράφει ο Γιώργος Αμβροσίου

Έφυγε από τη ζωή το βράδυ της Τετάρτης σε ηλικία 86 ετών, ένα αγαπημένο μου πρόσωπο. Ο θείος μου, Απόστολος Παπαδούλης που ζούσε εδώ και 53 χρόνια στο alingsas (Αλεξός) της Σουηδίας. Ήταν παντρεμένος με την Σταυρούλα Αμβροσίου - Παπαδούλη, αδελφή του πατέρα μου. Ο θείος Απόστολος ήταν ένας αγνός ιδεολόγος, που κυνηγήθηκε στην Ελλάδα και προσπάθησε να βρει την τύχη του στο εξωτερικό.

Αρχικά, το 1964 πήγε στην Τασκένδη να δει τα αδέλφια, (αδελφό και αδελφή) που βρίσκονταν εκεί από τον εμφύλιο. Έμεινε μόνο 8 μήνες, διότι στο χωριό του, την Φυλακτή Καρδίτσας είχε την οικογένειά του, γυναίκα και δύο παιδιά, τον Κώστα και την Μαρία.

Μια φωτογραφία της δεκαετίας του 80΄ με αφιέρωση στο πίσω μέρος της. Μας εστάλη με επιστολή και εικονίζεται όλη τη οικογένεια. Απόστολος Παπαδούλης, η σύζυγος Σταυρούλα και ο Κώστας με την Μαρία...

Γύρισε πίσω, αλλά το 1966 έφυγε για την Σουηδία και εγκαταστάθηκε στο Γκέτεμποργκ όπου έπιασε δουλειά στο εργοστάσιο της VOLVO. Αργότερα δούλεψε σε πολλά ακόμη εργοστάσια της Σουηδίας, ποτέ 8άωρο αλλά πάντα μπόλικες υπερωρίες...

Ακολουθώντας το παράδειγμα των υπολοίπων μεταναστών, δεν πήρε μαζί την οικογένειά του, μιας και το όνειρο ήταν να μείνουν μερικά χρόνια στα ξένα, να μαζέψουν λεφτά και να γυρίσουν πίσω για να φτιάξουν ένα σπίτι.

Όμως, τα λίγα χρόνια έγιναν πολλά και τον δρόμο για τα ξένα πήρε πρώτα η σύζυγος και μετά τα παιδιά που έζησαν για 8 χρόνια με την γιαγιά στη Φυλακτή. Το 1972 πήγε στην Σουηδία ο Κώστας και το 1974 ακολούθησε η Μαρία.

Μετά το Γκέτεμποργκ, μετακόμισαν στο alingsas (Αλεξός), μια μικρή κωμόπολη που όμως ξεχειλίζει από ομορφιά, ενώ τη διασχίζει και ένα μικρό ποτάμι. Δύο χιλιόμετρα παραδίπλα βρίσκεται μια από τις μεγαλύτερες λίμνες της Σουηδίας και ο Θείος Αποστόλης του άρεσε να ψαρεύει περνώντας στις όχθες τους ακόμη και ολόκληρες νύχτες...

Μεγάλη ήταν η αγάπη του για την Ελλάδα και τους συγγενείς του. Τα επτά χρόνια της δικτατορίας που του είχε αφαιρεθεί το διαβατήριο, στην κυριολεξία υπέφερε, αλλά μετά δεν άφησε ούτε ένα καλοκαίρι που να μην περάσει ένα μήνα στην αγαπημένη του Ελλάδα.

Έπαιρνε ταξί και πήγαινε σε όλους τους συγγενείς. Στο Νεοχώρι, την Συκαιώνα, στο σπίτι μας αργότερα στους Σοφάδες. Ο θείος Αποστόλης και η θεία Σταυρούλα δεν έρχονταν ποτέ στο σπίτι με άδεια χέρια. Εμείς που είμαστε παιδιά, λατρεύαμε τις τεράστιες σοκολάτες και την μεγάλη ποικιλία από καραμέλες.

Θυμάμαι τους χειμώνες (1970 – 1977) στο Νεοχώρι που κάθε Πέμπτη στις 9 το βράδυ στηνόμασταν μπροστά στο ραδιόφωνο για να ακούσουμε την εκπομπή από το ραδιόφωνο. Τι χαρά παίρναμε όταν ο εκφωνητής έλεγε ότι ο Αποστόλης Παπαδούλης και η οικογένειά του, αφιερώνουν στα αδέλφια τους στην Ελλάδα ένα τραγούδι; Ποιο ήταν συνήθως αυτό; Ποιο άλλο, από το Βράχο βράχο τον καημό μου, του Μίκη Θεοδωράκη.

Άλλη μεγάλη μας χαρά, όταν έρχονταν γράμμα από την Σουηδία. Έτσι μαθαίναμε τις ειδήσεις. Αρραβωνιάστηκε η Μαρία, αργότερα μια φωτογραφία από το γάμο, ένα καρτοποστάλ από την Σουηδία και πάντα ένα χαρτονόμισμα. Δέκα κορώνες Σουηδίας για να κεραστούμε έναν καφέ, μια λεμονάδα...

Αυτός ήταν ο θείος Αποστόλης που στις 27 Νοεμβρίου θα ταφεί στο κοιμητήριο του alingsas δίπλα ακριβώς στην αγαπημένη του γυναίκα, την Σταυρούλα που έφυγε λίγα χρόνια νωρίτερα.

Γεννήθηκε στις 14/3/1933 και έφυγε στις 13 Νοεμβρίου 2019.

Έζησε μια δύσκολη ζωή στην Ελλάδα, αλλά μια πολύ καλύτερη στην Σουηδία. Έκανε δύο παιδιά, είχε τέσσερα εγγόνια και δύο δισέγγονα.

Εύχομαι να είναι ελαφρό το χώρα που θα τον σκεπάσει και ειλικρινά, νιώθω ευτυχείς που πρόλαβα και τον είδα ζωντανό, όταν τον περασμένο Σεπτέμβριο επισκέφτηκα στην Σουηδία και φυσικά και τον ίδιο.

Καλό ταξίδι θείε Απόστολε

Γιώργος Αμβροσίου

Ο παππούς Απόστολος, η γιαγιά Σταυρούλα και τα εγγόνια, Απόστολος, Σταυρούλα, Σταυρούλα και Αθηνά... Γνήσιοι Έλληνες, το φανερώνουν τα ονόματα των εγγονιών...

Ο Απόστολος Παπαδούλης με την κόρη του Μαρία

Ο Απόστολος Παπαδούλης με την κόρη του Μαρία και τον γαμπρό του Απόστολο Λυρίτση από το Λαμπερό Καρδίτσας...