Γράφει ο Γιώργος Αμβροσίου

Κάποιοι από την πρώτη μέρα υπερθεματίζουν την πρωτοβουλία του υπουργείου Ανάπτυξης για το καλάθι του νοικοκυριού και το εμφανίζουν σαν σωτηρία για τον καταναλωτή, ενώ κάποιοι άλλοι σπεύδουν να το βγάλουν άχρηστο και το χαρακτηρίζουν επικοινωνιακή φούσκα. Η γνώμη μου είναι ότι δεν είναι ούτε το ένα, ούτε το άλλο.

Άλλοι πάλι, συγκρίνουν τις τιμές με κάποιες προσφορές που έχουν δει σε καταστήματα τις προηγούμενες μέρες και αυτό είναι λάθος. Κάθε μέρα μπορείς να βρεις προσφορές σε προϊόντα, αρκεί να ψάξεις. Άλλο μια προσφορά μιας ημέρας και άλλο οι τιμές που υπάρχουν καθημερινά και ανανεώνονται στο καλάθι κάθε εβδομάδα. Τις προσφορές τις βάζουν οι εταιρείες για προώθηση ενός συγκεκριμένου προϊόντος και όχι τα σούπερ μάρκετ.

Όσο για το καλάθι, αυτό εγώ το εφαρμόζω πάντα εδώ και χρόνια και δεν περίμενα τον Άδωνη Γεωργιάδη. Κανόνας πρώτος. Ποτέ δεν ψωνίζουμε ότι βρίσκουμε μπροστά μου. Εδώ όμως θα σου δείχνει κάθε μέρα η εφαρμογή ποιο σούπερ μάρκετ έχει την χαμηλότερη τιμή σε κάθε προϊόν και εσύ θα πας να αγοράζεις αυτό.

Κάποιοι, δεν κατάλαβαν τι σημαίνει αυτό που από σήμερα εφαρμόζεται. Ακόμη και τώρα, κάποιοι ποτέ δεν θα κάνουν στον κόπο να μπουν στο συγκεκριμένο καλάθι, αλλά τα μάρκετ είναι υποχρεωμένα να έχουν ειδική σύμανση και στο ράφι. Έτσι, θα μπορεί να το βλέπει ο καθένας πριν απλώσει το χέρι του και αγοράσει το προϊών που επιθυμεί. Επίσης, η διαφήμιση που γίνεται θα παρακινήσει τον καταναλωτή να βλέπει πριν αγοράσει και τις τιμές, κάτι που κάποιοι δεν έκαναν ποτέ, όχι επειδή τους περίσσευαν τα λεφτά, αλλά επειδή δεν είχαν καταναλωτική συνείδηση.

Απλά πράγματα. Το αν κάποιος θα ψωνίσει το ακριβό ή το φτηνό, είναι θέμα τσέπης και μυαλού. Οι χαμηλόμισθοι συμπατριώτες μας αυτό το κάνουν μια ζωή, αλλιώς θα είχαν πεθάνει από την πείνα.

Όσο για το αν το κάθε προϊόν είναι επώνυμης ετικέτας ή όχι, στις περισσότερες περιπτώσεις έχει πολύ μικρή σημασία μιας και π.χ. η τάδες εταιρεία που βγάζει τα επώνυμα μακαρόνια, βγάζει το ίδιο προϊόν και με ετικέτα του τάδε σούπερ μάρκετ. Είναι το ίδιο προϊόν, αλλά δεν έχει έξοδα διαφήμισης κ.λ.π. Εν ολίγοις όλοι τα ίδια τρώμε και άλλοι τα πληρώνουμε φτηνά και άλλοι ακριβότερα.

Αν θέλει κάποιος να φάει διαφορετική ποιότητα, θα πάει στα βιολογικά ή σε ακριβότερα προϊόντα. Άλλοι τρώνε γκούντα και άλλοι κρητική γραβιέρα. Μην περιμένεις όμως να σου βάλουν τα μάρκετ στο καλάθι γραβιέρα. Γκούντα θα βάλουν.

Το ζητούμενο τώρα είναι, με την δημοσιοποίηση των τομών να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός. Αυτό θα φανεί στις επόμενες εβδομάδες και θα εξαρτηθεί από το αν οι καταναλωτές θα δείξουν προτίμηση στα προϊόντα του καλαθιού ή όχι. Αν οι αλυσίδες των μάρκετ δουν ότι κερδίζουν από την κατανάλωση, θα ρίξουν και άλλο τις τιμές. Αν όμως σνομπάρουμε το μέτρο, τότε θα κάνουμε μια τρύπα στο νερό και τότε ζημιωμένοι θα βγούμε όλοι μας.

Αυτοί που βιάστηκαν σήμερα να απαξιώσουν το μέτρο, κάνουμε μεγάλο λάθος και δεν προσφέρουν καλές υπηρεσίες στον καταναλωτή. Αν οι πολίτες αγκαλιάσουν το μέτρο, αυτοί θα βγουν τελικά ζημιωμένοι, διότι ο κόσμος ενδιαφέρεται για την ουσία και όχι για το οποιοδήποτε πολιτικό όφελος του καθενός.

Η δική μου συμβουλή; Ας γίνει αφορμή το καλάθι του νοικοκυριού για να αποκτήσουμε όλοι καταναλωτική παιδεία. Να μην αγοράζουμε με κλειστά μάτια, ούτε από την διαφήμιση στην τηλεόραση.

Τέλος, ας μην σταθούμε μόνο στο καλάθι των μεγάλων αλυσίδων. Υπάρχουν και μικρότερες επιχειρήσεις με τζίρο κάτω των 90 εκ. € που δεν θα βρίσκονται στο καλάθι, αλλά έχουν πολύ καλές τιμές και οφείλουμε όλοι να τις στηρίξουμε. Ας μην αφήσουμε το μέτρο αυτό να λειτουργήσει απλά ως διαφήμιση των μεγάλων αλυσίδων.

Πριν αγοράσουμε, ας συγκρίνουμε τις τιμές που βάζουν στο καλάθι οι μεγάλες αλυσίδες και με τα τοπικά καταστήματα της Καρδίτσας ή των άλλων περιοχών στις οποίες ζούμε. Είμαι σίγουρος ότι σε όλα αυτά θα βρούμε τιμές εξίσου καλές ή και καλύτερες σε ορισμένες κατηγορίες προϊόντων και κυρίως αυτά των μη διαφημιζόμενων ετικετών.