Γράφει ο Γιώργος Αμβροσίου

Τι στο καλό πάθαμε ρε παιδιά; Είναι δυνατόν να διαβάζουμε καθημερινά για υποθέσεις βιασμών παιδιών που είναι στην τρυφερή ηλικία των 13 ή 14 ετών; Να διαβάζουμε καθημερινά για βιασμούς ανηλίκων, για ανθρωπόμορφα τέρατα που εκδίδουν κορίτσια 14 ετών και για άλλους υπάνθρωπους που ξαπλώνουν στο ίδιο κρεβάτι με ένα παιδί.

Όλα αυτά, προκαλούν εμετό σε κάθε άνθρωπο που έχει όρια στη ζωή του, σέβεται τον διπλανό του και κυρίως σέβεται τους ανθρώπους που δεν έχουν ακόμη ενηλικιωθεί και δεν είναι κύριοι των πράξεών τους.

Διαβάζουμε για προπονητές που ασελγούν σε παιδιά που τους εμπιστεύτηκαν γονείς για να τα γυμνάσουν, έχοντας κατά νου την αρχαία λατινική φράση, «νους υγιής εν σώματι υγιεί...» ή Mens sana in corpore sano.

Το σχετικό χωρίο του έργου του «Σατυρικά» κάνει αντιπαραβολή του τρόπου ζωής του Ηρακλή με τρόπο ζωής του Σαρδανάπαλου και καταλήγει: «Για σίγουρα, ο μόνος δρόμος για μια ζωή της ειρήνης είναι η αρετή».

Κάνει αντιπαραβολή του τρόπου ζωής του Ηρακλή με τρόπο ζωής του Σαρδανάπαλου. Δείτε το σε Ελληνική μετάφραση: Θα πρέπει να προσεύχονται για ένα υγιές μυαλό σε ένα υγιές σώμα. Ρωτήστε για μια ρωμαλέα καρδιά που δεν έχει το φόβο του θανάτου, και θεωρεί τη μακροημέρευση το λιγότερο από τα δώρα της φύσης, που μπορεί να αντέξει οποιαδήποτε περίπτωση του μόχθου, που δεν ξέρει ούτε οργή ούτε επιθυμία και σκέφτεται, τα δεινά και τους σκληρούς άθλους του Ηρακλή καλύτερα από ό,τι οι αγάπες και δεξιώσεις στα μαξιλάρια του Σαρδανάπαλου. Τι συστήνω σε σας, που μπορείτε να δώσετε στον εαυτό σας; Για σίγουρα, ο μόνος δρόμος για μια ζωή της ειρήνης είναι η αρετή.

Όταν διαβάζουμε κακές ειδήσεις και ειδικά σε εγκλήματα εναντίων παιδιών, δεν μας προκαλεί μόνο λύπη για την κατάντια του ανθρώπου, αλλά κυρίως οργή. Οργή για όσους διαπράττουν μια τόσο αποτρόπαια πράξη, αλλά και εναντίων της πολιτείας που θεσπίζει νόμους για ελαφρότερες ποινές για τέτοιου είδους εγκλήματα. Ευτυχώς, στο άρθρο 339 του Νέου Ποινικού Κώδικα οι ποινές έχουν γίνει αυστηρότερες, αλλά αν το άτομο που θα υποστεί την πράξη, είναι άνω των 14 ετών, οι ποινές είναι πολύ μικρές.

Δυστυχώς όμως, τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας, όπως ο βιασμός, η ασέλγεια κατά ανηλίκων είναι πολύ πιο συχνά από όσο θα νόμιζε κανείς. Εκτός από τις περιπτώσεις που απασχολούν κατά καιρούς τις εφημερίδες υπάρχουν πολλές περιπτώσεις στην καθημερινή ζωή που δεν παίρνουν δημοσιότητα και πολλές φορές δεν καταγγέλλονται καν επειδή το θύμα ντρέπεται και φοβάται τον στιγματισμό.

Συχνές δε είναι οι περιπτώσεις που τα αδικήματα αυτά ( ασέλγεια ανηλίκων, βιασμός κλπ ) διαπράττονται κατά ανηλίκων οπότε ο νομοθέτης είναι ιδιαίτερα αυστηρός. Συγκεκριμένα στο άρθρο 339 του Νέου Ποινικού Κώδικα, το οποίο τιτλοφορείται : «γενετήσιες πράξεις με ανηλίκους ή ενώπιον τους», προβλέπονται τα ακόλουθα:

«1. Όποιος ενεργεί γενετήσια πράξη με πρόσωπο νεότερο των δεκαπέντε ετών ή το παραπλανά με αποτέλεσμα να ενεργήσει ή να υποστεί τέτοια πράξη τιμωρείται, αν δεν υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθεί βαρύτερα με το άρθρο 351Α΄, ως εξής: α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη, β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη έως δέκα έτη και γ) αν συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών.

2. Οι γενετήσιες πράξεις μεταξύ ανηλίκων κάτω των δεκαπέντε ετών δεν τιμωρούνται, εκτός αν η μεταξύ τους διαφορά ηλικίας είναι μεγαλύτερη των τριών ετών, οπότε μπορούν να επιβληθούν μόνο αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα.

3. Όποιος εξωθεί ή παρασύρει ανήλικο, που δεν συμπλήρωσε τα δεκαπέντε έτη, να παρίσταται σε γενετήσια πράξη μεταξύ άλλων, χωρίς να συμμετέχει σε αυτήν, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή αν ο ανήλικος είναι μικρότερος των δεκατεσσάρων ετών και με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν έχει συμπληρώσει το δέκατο τέταρτο έτος της ηλικίας του.».

Όπως βλέπουμε η ηλικία του θύματος παίζει μεγάλο ρόλο στην ποινική αντιμετώπιση του δράστη. Αν το θύμα είναι κάτω των 14 ετών τότε το αδίκημα της ασέλγειας κατά ανηλίκου είναι κακούργημα. Αν το θύμα είναι άνω τότε το αδίκημα της ασέλγειας κατά ανηλίκου είναι πλημμέλημα.

Νομίζω ότι εδώ υπάρχει ένα μεγάλο λάθος. Είναι αδιανόητο να θεωρείται η ηλικία των 14 ετών το όριο για το κακούργημα ή το πλημμέλημα.

Αφήστε ρε τα παιδιά ήσυχα να μεγαλώσουν με παιδική αθωότητα! Τιμωρήστε αυστηρά όποιους πάνε να διαταράξουν την ψυχική διάθεση των παιδιών. Μόνο έτσι θα καταλάβουν αυτά τα καθάρματα ότι με τίποτα δεν απλώνεις χέρι σε ένα παιδί.