Γράφει ο Γιώργος Αμβροσίου

Την χρονιά που φεύγει, οι εφημερίδες δέχθηκαν απανωτά πλήγματα από την κυβέρνηση που μάλλον βλέπει τα ΜΜΕ ως εχθρούς. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι δεχόμαστε καθημερινά επιθέσεις από το κράτος που κάνει ότι είναι δυνατόν για να μας κλείσει. Φυσικά, δεν θα καταφέρει τίποτα. Όπως θα έλεγε και ο συγχωρεμένος ο παππούς μου, τελικά θα μας κλάσει τα αποτέτοια...

Ας γίνω όμως ποιο συγκεκριμένος. Αρχικά είχαμε την κατάργηση της δημοσίευσης της δημοσίευσης των πλειστηριασμών. Οι δικαστικοί επιμελητές δημοσίευαν μια περίληψη σε μια τοπική εφημερίδα με κόστος από 10-20 €. Αν ο πλειστηριασμός ήταν από τράπεζα το κόστος ήταν μεγαλύτερο ανάλογα με τις λέξεις. Έτσι, το κόστος ανέβαινε στα 100 – 150 ευρώ.

Το κράτος έκρινε ότι θα πρέπει να σταματήσει η δημοσίευση στις εφημερίδες και δημιούργησε την ιστοσελίδα https://deltio.tnomik.gr στην οποία οι δικαστικοί επιμελητές όλης της χώρας μας μπορούν να καταχωρούν ηλεκτρονικά τα προγράμματα πλειστηριασμών. Έλα όμως που η δημοσίευση γίνεται με χρέωση ανά γράμμα και στιγμή και πλέον τα χρήματα πάνε στο κράτος; Όπως με ενημέρωσε δικαστικός το κόστους της δημοσίευσης στην ιστοσελίδα του κράτους είναι 4 λεπτά ανά στιγμή και πλέον το κόστος ξεπερνάει τα 100€. Μετράνε ακόμη και τα κενά οι αθεόφοβοι. Δηλαδή, για μια δημοσίευση που ο οφειλέτης επιβαρύνονταν με 10€, τώρα η επιβάρυνση είναι 1000% παραπάνω και τα λεφτά πάνε στο κράτος. Επίσης, υπάρχουν δημοσιεύσεις με μεγάλο κείμενο που το κόστος ξεπερνάει τα 1000€.

Ας δούμε ένα παράδειγμα. Στην ιστοσελίδα https://deltio.tnomik.gr υπάρχει καταχωρημένος πλειστηριασμός συμπολίτη μας επιχειρηματία από τράπεζα που το κείμενο είναι συνολικά 10431 λέξεις. Αν πολλαπλασιάσουμε το 10431 επί 0,04€, το κόστος είναι 417,24€. Αν βάλουμε και τον ΦΠΑ 24%, τότε φτάνει στο ποσό των 517,37€. Στην εφημερίδα για αυτή την δημοσίευση θα πλήρωνε από 200 – 250 € με τον ΦΠΑ. Επίσης, πριν την αλλαγή η δημοσίευση γίνονταν 15 ημέρες πριν τον πλειστηριασμό. Σήμερα γίνεται 15 ημέρες μετά την κατάσχεση. Δηλαδή είναι στην ιστοσελίδα από οκτώ μήνες έως ένα χρόνο. Αν εν των μεταξύ αυτός πληρώσει, το ρεζιλίκι είναι όλο δικό του, ακόμη και αν δεν γίνει ποτέ πλειστηριασμός. Τέλος, η μεγάλη άνοδο του κόστους, είναι αποτρεπτικός για όσους προσπαθούν να πάρουν τα λεφτά τους και δεν μπορούν μιας και κάθε πρόγραμμα πλειστηριασμού κοστίζει πλέον πάνω από 3000€. Ρωτήστε έναν φίλος σας δικαστικό επιμελητή και θα σας το επιβεβαιώσει. Το καλό όμως είναι ότι το κίνητρο για την κατάργηση των δημοσιεύσεων στον τύπο ήταν η μείωση του κόστους! Φυσικά, ήταν και οι δικαστικοί επιμελητές που ζητούσαν την κατάργηση των δημοσιεύσεων και τελικά έβγαλαν οι ίδιοι τα μάτια τους.

Πάμε τώρα στις δημοσιεύσεις των διακηρύξεων των έργων και προμηθειών. Διαβάστε τι έκαναν οι αθεόφοβοι. Στις 8 Αυγούστου ψήφισαν νόμο που λέει ότι καταργείται η δημοσίευση στις εφημερίδες. Δίνουν όμως μια περίοδο χάριτος μέχρι το τέλος του 2020. Μακάρι όμως να ήταν έτσι. Δείτε τι άλλο έκαναν. Εξαίρεσαν από την υποχρέωση των δημοσιεύσεων τους πρόχειρους διαγωνισμούς. Έκαναν όμως και κάτι άλλο. Ανέβασαν το όριο για να γίνει ένας πρόχειρος διαγωνισμός από τις 20.000€ που ήταν πριν στις 60.000€. Άραγε, πόσα έργα οι προμήθειες γίνονται σε μικρούς νομούς σαν τον δικό μας που να είναι πάνω από τις 60.000€; Το 80% των δημοπρασιών ήταν κάτω από αυτό το ποσό.

Έχει όμως και άλλο. Αποφάσισε το κράτος ότι όλες οι δημοπρασίες θα γίνονται στην ιστοσελίδα «Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Δημοσίων Συμβάσεων (ΚΗΜΔΗΣ)» νοείται το πληροφοριακό σύστημα, που αποτελεί μέρος του ΕΣΗΔΗΣ και έχει ως σκοπό τη συλλογή, επεξεργασία και δημοσιοποίηση στοιχείων που αφορούν στις δημόσιες συμβάσεις και στις συμβάσεις. Όμως η ηλεκτρονική πλατφόρμα για πέντε μήνες δεν λειτουργούσε. Από τον νομό Καρδίτσας η πρώτη καταχώρηση που έγινε ήταν από τον Δήμο Σοφάδων για προμήθεια καυσίμων. Αυτό σημαίνει ότι υπουργεία, περιφέρειες, δήμοι, νοσοκομεία και κάθε δημόσιος οργανισμός δεν μπορούσε για πέντε μήνες να διενεργήσει δημοπρασίες. Φυσικά, αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην υπάρχουν ούτε οι ελάχιστες δημοσιεύσεις στον τύπο. Κυρίως όμως, συνέβη το εξής. Πακτωλός χρημάτων που θα έπρεπε να δοθεί για έργα και προμήθειες και θα τόνωναν την αγορά, έμειναν στα δημόσια ταμεία. Έτσι, το κράτος θα παρουσιάσει πλασματικό πρωτογενές πλεόνασμα. Για να συμβεί αυτό όμως θα οδηγήσουν την αγορά σε κατάρρευση.

Αν λοιπόν σε όλα αυτά, προσθέσουμε και την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, την αύξηση του φόρου από το 26% στο 29% και την προκαταβολή φόρου στο 100%, οι άνθρωποι αυτοί δίνουν την χαριστική βολή όχι μόνο στα Μέσα Ενημέρωσης, αλλά και σε όλες τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Άλλο που ακούσαμε είναι ότι μελετούν να βάλουν τέλος 10% σε όλες τις διαφημίσεις που γίνονται στα ΜΜΕ. Ακόμη φυσικά δεν είπαν αν θα επιβαρύνει την επιχείρηση ή τον διαφημιζόμενο. Όλα αυτά δεν σας θυμίζουν κράτος Σοβιέτ; Είναι δυνατόν να γίνονται όλα αυτά σε μια χώρα που θα έπρεπε να κάνει ότι είναι δυνατόν για να ενισχύσει την επιχειρηματικότητα; Δυστυχώς, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, κάνει ότι είναι δυνατόν για να γονατίσει τον ιδιωτικό τομέα.

Σε πείσμα όλων αυτών όμως, ένα έχω να πω σε όλους αυτούς. Δεν πρόκειται να τους αδειάσουμε τη γωνιά. Όσες ζημιές και να μας κάνουν, θα βρούμε τρόπους για να επιβιώσουμε για πολλούς λόγους. Ο πρώτος είναι ότι θέλουμε να ταΐσουμε τα παιδιά μας. Ο δεύτερος είναι ότι θέλω όταν θα πέφτουν με κρότο, να είμαι όρθιος να τους κάνω καζούρα. Μετά από όλα αυτά, έρχονται και πι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και λένε γιατί δεν τους δημοσιεύω τα δελτία τύπου. Θέλουν να γίνω διακινητής της προπαγάνδα τους και να γίνω περίγελος του κόσμου. Δεν ξέρει ο λαός μας τι περνάει, να έχει και τις εφημερίδες να προσπαθούν να του κάνουν το άσπρο – μαύρο;