Γράφει ο Γιώργος Αμβροσίου...

Ήταν Μάρτιος του 1987 και σπούδαζα στην Λάρισα στο ΤΕΙ Μηχανολογίας. Φρέσκοι σπουδαστές τότε, όλη η παρέα κάθε βράδυ την βγάζαμε στα μπουζουξίδικα. Στο κέντρο της πόλης λειτουργούσε το κέντρο ΝΕΦΕΛΕΣ που μάζευε όλο φοιτητές. Μπήκαμε στο μαγαζί από τις 9 το βράδυ, πιάσαμε τραπέζι και η διασκέδαση κράτησε μέχρι τις 3 τη νύχτα που το μαγαζί έκλεισε. Πληρώσαμε και βγήκαμε έξω, αλλά τι να δούμε. Είχε ρίξει χιόνι που μιας έφτανε μέχρι πάνω από το γόνατο. Άντε τώρα να φτάσεις στην οδό Καρδίτσας, στην Νεράιδα που νοίκιαζα σπίτι. Με καλό καιρό και γρήγορο περπάτημα ήταν 2 λεπτά δρόμος.

Εκείνο το βράδυ δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Έκανε δύο ώρες να φτάσω σπίτι και όταν έφτασαν ήταν να σαν έχω πάθει κρυοπαγήματα. Που να ζεσταθείς με ένα ηλεκτρικό σώμα καλοριφέρ. Από τύχη καθαρά δεν κατέληξα στο νοσοκομείο. Την άλλη μέρα δεν το κούνησα από το σπίτι. Σιγά – Σιγά βγήκα έξω την άλλη μέρα, αλλά όλα υπολειτουργούσαν. Το αστικό για να πάμε στο ΤΕΙ για να φάμε στη Λέσχη περνούσε όποτε θυμόταν. Τι να κάνει κανείς. Αρχίσαμε να μαζευόμαστε σε σπίτια πολλοί μαζί και φτιάξουμε καμία μακαρονάδα για να χορτάσουμε την πείνα μας. Αυτό κράτησε αρκετές μέρες και έτσι οι όσοι σπουδαστές είμαστε από κοντινές περιοχές φύγαμε για τα σπίτια μας.

Εγώ, πήρα το τρένο – λεωφορείο δεν κινούνταν – και μέσω Παλαιοφάρσαλου έφτασα τελικά μετά από ώρες στους Σοφάδες. Εδώ αντίκρισα ένα πρωτόγνωρο θέαμα. Το χιόνι έφτανε μέχρι τα παράθυρα του τρένου. Άλλη μια Οδύσσεια για να φτάσει κανείς από τον σταθμό στο σπίτι. Μετά από μια εβδομάδα άνοιξαν τα ΤΕΙ και πήγα ξανά στη Λάρισα για τα μαθήματα. Εκείνο τον Μάρτιο έπεσε 4 φορές χιόνι στη Λάρισα. Η ιστορία γράφει: 4-17/3/1987 χιονιάς πολύ μεγάλης διάρκειας με πάνω από 70εκ χιονοστρωσης και διάρκεια 12ημερων αυτής. Σημειώθηκαν στις 10-11/3/1987 περίπου 30 ώρες συνεχόμενης χιονόπτωσης. Ελάχιστη θερμοκρασία περιόδου -7,0oC.

Άλλος μεγάλος χιονιάς, ήταν τον Δεκέμβριο του 2001. 16-21/12/2001 χιονιάς μέτριας διάρκειας με πάνω από 50εκ χιονοστρωσης και διάρκεια 30 ημερών αυτής. Σημειώθηκαν περίπου 42 ώρες συνεχόμενης χιονόπτωσης. Ελάχιστη θερμοκρασία περιόδου -20,6oC. Ολικός παγετός για 7 συνεχόμενες ημέρες. Ποιος να ξεχάσει τις μέρες αυτές; Η πόλη της Καρδίτσας είχε πάθε τεράστιες ζημιές. Οι κεντρικές θερμάνσεις είχαν σπάσει και δεν λειτουργούσαν. Τα σχολεία έπαθαν τεράστιες ζημιές και έμειναν κλειστά για μέρες. Ήταν η περίοδος που γεννήθηκε η πρώτη μας κόρη και θα έπρεπε να μεταβούμε σε μαιευτήριο της Λάρισας. Τελικά, ο καιρός μας έκανε τη χάρη και την παραμονή της πρωτοχρονιάς, 4 το πρωί που συνέβη το ευχάριστο, ήταν μια αθυμάσια βραδυά. Μια μπονάτσα με τους δρόμους πεντακάθαρους.

Η φετεινή χιονόπτωση μόνο με τους δύο προηγούμενους μπορεί να συγκριθεί. Είναι αλήθεια ότι το χιόνι έπεσε φέτος μέσα πολύ μικρό χρονικό διάστημα και ήταν πολύ πυκνό. Δικαιολογώ τους δήμους και την περιφέρεια για την εικόνα που παρουσιάζει ο νομό μας, αλλά και όλη η χώρα. Είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα έχουμε τέτοιες ακραίες καιρικές συνθήκες κάθε 15 χρόνια. Έτσι, ο κρατικός μηχανισμός δεν είναιούτε επαρκείς, ούτε κατάλληα εκπαιδευμένος για να αντιμετωπίσει τέτοια φαινόμενα. Ας υποθέσουμε ότι ένας πεδινός δήμος σαν την Καρδίτσα, τους Σοφάδες κ.λ.π. θέλει να είναι προετοιμασμένος για να μπορεί να καθαρίζει μια πόλη υπό αυτές τις συνθήκες. Θα έπρεπε να συντηρεί έναν μηχανισμό σε μόνιμη βάση για να τον χρειστεί μια φορά στα 10 χρόνια. Ποιος θα πλήρωνε αυτό το κόστος; Πόσα λεφτά θα έπρεπε να φορτώσει μια δημοτική αρχή στους δημότες;

Όταν λοιπόν συμβαίνουν τέτοια φαινόμενα, είναι προτιμώτερο να κλείνει η πόλη για δύο μέρες και να συμμετέχουμε όλοι μαζί στον καθαρισμό της πόλης. Κάθε πολίτης πρέπει να καθαρίζει το πεζοδρόμιο μπροστά στο σπίτι ή την πολυκατοικία του. Κάθε καταστηματάρχης να κάνει το ίδιο. Καθαρίζουμε το πεζοδρόμια και πετάμε το χιόνο στο δρόμο για να περάσει ο δήμος και να το μαζέψει. Έτσι, καθαρίζουμε την πόλη σε δύο μέρες.

Η Καρδίτσα με την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα και με την ελάχιστη συνεργασία που δείχνουν οι πολίτες της, αν κάνει μια παγωνιά το βράδυ, το χιόνι θα κλείσει σε μια εβδομάδα και βλέπουμε. Αν χιονίσει πάλι την άλλη Δευτέρα, τότε τα πράγματα θα γίνουν ακόμη χειρότερα. Ας μην τα ζητάμε λοιπόν όλα από τους δήμους, τις περιφέρειες και το κράτος. Ας κουνήσουμε και εμείς λίγο το χεράκι μας. Έχει κάποιος ένα μαγαζί και περιμένει κόσμο να μπει να ψωνήσει. Δεν μπορεί να έχει ακάθαρτο το πεζοδρόμιο.

Τις απόψεις αυτές τις έχω διατυπώσει πολλές φορές και τις λέω για μια ακόμη φορά. Οφείλουν όμως οι δήμοι να οργανώσουν οι ίδιοι τους πολίτες. Κάθε χρόνο από τον Σεπτέμβριο πρέπει να γίνεται μπαράζ ανακοινώσεων και οχλήσεων προς τους πολίτες. Επίσης, ο δήμος θα μπορούσε να έχει έρθει έγκαιρα σε επαφή με εργάτες που θα βοηθούσαν με φτιάρια στον αποχιονισμό της πόλης. Ειδικά σήμερα με την τεράστια ανεργία, άνετα θα μπορούσαν να προσληφθούν για τρία μεροκάματα, 200 εργάτες που θα έκαναν την πόλη να λάμπει. Οι εργάτες θα φτιάριζαν και θα μάζευζαν το χιόνι σε συγκεκριμένα σημεία και φορτηγά του δήμου με φορτωτές θα το φόρτωναν και θα το πετούσαν εκτός πόλης. Το κόστος θα ήταν ελάχιστο μπροστά στην υπηρεσία που θα πρόσφερε στους δημότες. Επίσης, άνετα θα μπορούσε στον επόμενο λογαριαμσό του νερού να μας έβαζαν επιπλέον 5 ευρώ για την υπηρεσία αυτή και όλα θα ήταν τέλεια.

Προτείνω λοιπόν στους δήμους να κάνουν κάτι προς αυτή την κατεύθυνση από εδώ και πέρα. Διότι, μπορεί ο επόμενος χιονιάς μπορεί να μην είναι το 2030!