Όλα για την καρέκλα...

Ο Γιώργος Αμβροσίου γράφει για τα όρια ηλικίας των ανωτάτων δικαστικών...

Φοβερό είναι αυτό που συμβαίνει με την ηγεσία της δικαιοσύνης και την πρόεδρο του Αρείου Πάγου κ. Βασιλική Θάνου που θέλει με το έτσι θέλω να παραταθεί το όριο συνταξιοδότησης για τους ανώτατους δικαστές, από τα 67 στα 70 έτη, μιας και σε λίγους μήνες πρέπει να αποχωρήσει.

Αυτό, προκάλεσε θύελλα στους κόλπους της Δικαιοσύνης με αποτέλεσμα. δικαστικές Ενώσεις, συνταγματολόγοι, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών (ΔΣΑ), πρώην πρόεδροι του ΔΣΑ, με σκληρούς τόνους σε ορισμένες περιπτώσεις, να καταφέρονται κατά της πρότασης της κυρίας Θάνου κάνοντας λόγο, όλοι τους, για σαφέστατα αντισυνταγματική πρόταση (εφόσον άρθρο του Συντάγματος ορίζει ότι η αποχώρηση των ανώτατων δικαστών γίνεται υποχρεωτικά στα 67 τους έτη [αρ.88 παράγρ.5]). Η υιοθέτηση μιας τέτοιας πρότασης, θα μπορούσε, σύμφωνα με νομικούς, να ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου για παράταση των ορίων αποχώρησης γενικά.

Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων με αιχμηρότατη τη ανακοίνωσή της εναντίον της πρότασης Θάνου ζητάει από τους ανώτατους δικαστικούς να περιφρουρήσουν το Σύνταγμα και να διαφυλάξουν το κύρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου ενόψει της συνεδρίασης για το θέμα της παρατάσεως του ορίου ηλικίας των δικαστικών.

Συγκεκριμένα αναφέρει: «Στη δημόσια συζήτηση που ξεκίνησε με αφορμή τη σύγκληση της Διοικητικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου προκειμένου να γνωμοδοτήσει για το εάν είναι επιτρεπτή η αλλαγή του ορίου ηλικίας αποχώρησης των δικαστικών λειτουργών από την Υπηρεσία τους, έχουν ήδη τοποθετηθεί αρνητικά όλα τα πολιτικά κόμματα, η Κυβέρνηση δια του Υπουργού Δικαιοσύνης Σταύρου Κοντονή, όπως και του πρώην Υπουργού Νίκου Παρασκευόπουλου, οι Δικηγορικοί Σύλλογοι της Χώρας, 15 διακεκριμένοι καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου και οι Δικαστικές Ενώσεις. Το άρθρο 88 παρ 5 του Συντάγματος είναι μια ξεκάθαρη διάταξη που δεν επιδέχεται διαφορετικής ερμηνείας. Η εφαρμογή της από το 1975, αλλά και η εφαρμογή αντίστοιχων διατάξεων προγενέστερων Συνταγμάτων, δεν δημιούργησε ποτέ ερμηνευτικά ζητήματα. Οι διαφορετικές απόψεις γύρω από την αναγκαιότητα αύξησης του ορίου ηλικίας θα ακουστούν εφόσον η Βουλή αποφασίσει να αναθεωρήσει την συγκεκριμένη διάταξη. Η επίκληση δήθεν διαφορετικών απόψεων ορισμένων συνταγματολόγων είναι αποπροσανατολιστική και συσκοτίζει τα αληθινά γεγονότα, αφού ουδείς συζητάει τη δυνατότητα αύξησης του ορίου ηλικίας με βάση το υφιστάμενο Σύνταγμα.

Η υιοθέτηση τέτοιων καινοφανών απόψεων θα αντιστρατεύονταν το σαφές νόημα της συνταγματικής διάταξης, την μέχρι σήμερα εφαρμογή της και θα αμφισβητούσε άμεσα την δεσμευτικότητα του Συντάγματος. Η έκφραση των απόψεων του πολιτικού και νομικού κόσμου της χώρας, ιδίως μάλιστα όταν επιχειρείται παραβίαση συνταγματικών επιταγών, δεν μπορεί να εκληφθεί ως απόπειρα επηρεασμού της κρίσης των δικαστών, αλλά είναι επιβεβλημένο από το Σύνταγμα καθήκον. Η Διοικητική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου καλείται την Πέμπτη να περιφρουρήσει το Σύνταγμα και να διαφυλάξει το κύρος του Ανώτατου Δικαστηρίου.»

Πρέπει να σημειωθεί ότι χθες η σκληρότερη όλων των ανακοινώσεων είναι αυτή που εξέδωσαν οι δικαστές του ΣτΕ. Σε αυτή οι δικαστές αναπτύσσουν τη λογική πάνω στην οποία βασίστηκε η πρόβλεψη του Συντάγματος για αποχώρηση των δικαστών από την υπηρεσία τους κατά τη συμπλήρωση συγκεκριμένης ηλικίας (67 για τους ανώτατους δικαστές και 65 για τις κατώτερες βαθμίδες). Οπως σημειώνουν «Η επιλογή του Συντάγματος 1975 οφείλεται στις πικρές εμπειρίες που έζησε το δικαστικό σώμα και γενικότερα η ελληνική πολιτεία και κοινωνία, από τις παρεμβάσεις του νομοθέτη στον καθορισμό του ορίου ηλικίας με σκοπό την εκκαθάριση του δικαστικού σώματος από πρόσωπα “μη αρεστά” στην εκτελεστική εξουσία και την προώθηση άλλων που θεωρούνταν “ημέτεροι”. Οι παρεμβάσεις αυτές παρατηρούνται από τη δικτατορική κυβέρνηση Μεταξά (ΑΝ 1912/1939), από τις κατοχικές κυβερνήσεις (ΝΔ 266/1941, ΝΔ 1380/1942) και από κυβερνήσεις κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου (ΑΝ 721/1945)».

Ποιο είναι όμως το συμπέρασμα που βγάζει ο κόσμος από αυτή την πρεμούρα της κ. Θάνου; Απλά, ότι είναι καλή η καρέκλα που οδηγεί ακόμη και στην θέση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού, έχει εξουσία και χρήμα που θα μειωθεί δραστικά αν ο δικαστής βγει στην σύνταξη.

Αυτά όμως αποτελούν πρόκληση για ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία που δεινοπαθεί και δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι. Επίσης, καλό θα ήταν να προσπαθεί καθημερινά η κ. Θάνου για την επιτάχυνση της απόδοσης της δικαιοσύνης, αντί να κοιτάζει πως θα παραμείνει στην θέση της με κάθε τρόπο. Αυτό ζητάει ο Ελληνικός λαός που βλέπει δικαστικές του υποθέσεις να προσδιορίζονται μετά από 10 χρόνια και τον πιάνει τρέλα...