Γράφει ο Γιώργος Αμβροσίου…

Καθημερινά ακούμε για δημοσίους υπαλλήλους που δημιουργούν προβλήματα κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Ακούμε για άλλους που έχουν στην κυριολεξία αχαρακτήριστη συμπεριφορά που πολλές φορές δημιουργεί υποψίες ότι πρόκειται για άτομα με κάποια ψυχολογική διαταραχή.

Μια τέτοια περίπτωση, είναι και η 42χρονη γυναικολόγος στο Κέντρο Υγείας της Λαμίας που ενώ η ίδια είχε κάνει εμβόλιο, απέτρεπε τους πολίτες να εμβολιαστούν και μάλιστα με πολύ κακό τρόπο που έφτανε στο σημείο να τους τρομοκρατεί. Η γιατρός κλήθηκε σε έγγραφη απολογία από το Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΥΠΕ προκειμένου να εξηγήσει για ποιο λόγο προκάλεσε σύγχυση και φόβο σε πολίτες που είχαν προγραμματισμένο ραντεβού για εμβολιασμό. «Και πού ξέρετε ότι το εμβόλιο που θα κάνετε είναι της Pfizer; Ποιος σας το διαβεβαιώνει; Ξέρετε ότι το εμβόλιο αυτό προκαλεί μυοκαρδίτιδα και ότι κινδυνεύετε; Κάνοντας το εμβόλιο κανείς δεν σας εξασφαλίζει... Πρέπει να υπογράψετε υπεύθυνη δήλωση Γιατί ήρθατε να το κάνετε; Μην ακούτε αυτά που λένε», έλεγε μεταξύ άλλων η γιατρός

Τελικά, η γιατρός με εντολή της μητέρας της, εξετάστηκε τόσο από γιατρούς του Νοσοκομείου στη Λαμία, όσο και στο εφημερεύων Ψυχιατρικό Νοσοκομείο στην Αθήνα όπου διακομίστηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ συνοδεία περιπολικού. Και οι δύο ψυχίατροι συμφώνησαν στην παραμονή της για παρακολούθηση και νοσηλεία στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής. Ήταν η μητέρα της 42χρονης εκείνη που κατέθεσε στο ΑΤ Βόλου αίτημα ακούσιας ψυχιατρικής εξέτασης της κόρης της, επειδή ανησύχησε για την υγεία της. Κατόπιν ενημερώθηκε η Εισαγγελία Λαμίας που παρήγγειλε την εξέτασή της από ψυχιάτρους Δημόσιου Νοσοκομείου, σύμφωνα με τον νόμο.

Κι όμως, η συγκεκριμένη γιατρός είχε προσληφθεί στο δημόσιο. Πόσοι άλλοι όμως δεν είναι σε παρόμοια κατάσταση; γιατί συμβαίνει αυτό; μα για τον απλούστατο λόγο ότι για την πρόσληψη ατόμων στο δημόσιο, ρόλο παίζουν μόνο τα μόρια που απορρέουν από τις σπουδές και την οικογενειακή κατάσταση.

Τι άλλο όμως θα έπρεπε να ισχύει για να μπορέσει κάποιος να πάρει μια θέση εργασίας στο δημόσιο, δεδομένου ότι μετά την πρόσληψη δεν μπορεί να απολυθεί μιας και αποκτά μονιμότητα; κατά την γνώμη μου θα έπρεπε όλοι οι υποψήφιοι υπάλληλοι, πριν καταθέσουν τα χαρτιά τους για πρόσληψη, πρώτα να περνούν από μια εξέταση ανάλογη αυτής των υποψηφίων των στρατιωτικών σχολών. Τις λεγόμενες Ψυχομετρικές Δοκιμασίες.

Οι ψυχομετρικές εξετάσεις διενεργούνται από επιτροπή ψυχομετρικών δοκιμασιών, για τη διαπίστωση της καταλληλότητας των υποψηφίων για σταδιοδρομία στις Ένοπλες Δυνάμεις και περιλαμβάνει: α. Διερεύνηση χαρακτηριστικών προσωπικότητας. β. Διερεύνηση γνωστικών ικανοτήτων. γ. Δομημένη ατομική συνέντευξη επαγγελματικής καταλληλότητας.

Αν ο υποψήφιος περάσει αυτά τα τεστ, τότε να μπορεί να προχωρήσει στις διαδικασίες για να ελεγχθούν τα χαρτιά του που θα πάρει τα μόρια ανάλογα με τα προσόντα του. Αν κοπεί στις Ψυχομετρικές Δοκιμασίες, τότε ας ψάξει να νρει αλλού δουλειά και όχι στο δημόσιο.

Αυτή θα ήταν μια λύση – σίγουρα υπάρχουν πολλές – για να εκλείψει αυτή η μάστιγα, να μπαίνει κάποιος στο δημόσιο και να μην δουλεύει ποτέ, μιας και ψυχιατρικά δεν είναι σε θέση να κάνει κάτι τέτοιο. Όπως έλεγε όμως και ο αείμνηστος Βουτσάς, ότι και να είσαι, αν μπεις στο δημόσιος, δεν σε κουνάει κανένας. “το θέμα είναι να τρουπώσω. Άμα τρουπώσω, τότε άσε με εμένα…” έλεγε σε μια ταινία ο Βουτσάς. Από τότε πέρασαν 60 χρόνια και στο δημόσιο δεν άλλαξε τίποτα.

Έτσι όμως, γεμίζει το δημόσιο κόσμο και τον πληρώνουμε όλοι εμείς με τους φόρους. Αν για έναν εργαζόμενο θέλουμε και έναν αναπληρωτή του, τότε μ,ην ψάχνουμε να βρούμε την αιτία της κακοδαιμονίας της χώρας μας που μας οδήγησε στην πρόσφατη χρεοκοπία που όλοι μας ακόμη πληρώνουμε.