Του Νικόλαου Κατοίκου καθηγητή Φιλολογίας..

Κύριε Διευθυντά,

Προ καιρού είδαν το φως της δημοσιότητας δύο άρθρα:

α) Το ένα του πρώην Δημάρχου Καρδίτσας (2007-2010) κ. Δομήνικου Βερίλλη, με θέμα «Παυσίλυπο - Νέο Δημαρχείο - Μύλος Κολέτσου» («Νέος Αγών», 5-7-2023).

β) Το άλλο του Δρ. Αντώνη Α. Αντωνίου, τέως Διευθυντή των Γενικών Αρχείων τού Κράτους (ΓΑΚ Καρδίτσας), με θέμα «Ο Δήμος Καρδίτσας και το 1ο Γυμνάσιο - Λύκειο. Ιστορική αναδρομή» (σε δυο μέρη: «Νέος Αγών», 9 και 11-7-2023).

Ας δώσουμε πρώτα έναν ορισμό τού δημοσιογραφικού άρθρου: «Άρθρο ονομάζεται ένα γραπτό κείμενο, που αναφέρεται σε ένα επίκαιρο ή ειδικό θέμα και έχει ειδησεογραφικών χαρακτήρα» (Βικιπαίδεια). Σε αυτό εκθέτουμε πρώτα όλες τις απόψεις που ήδη έχουν διατυπωθεί για το συγκεκριμένο θέμα, και έπειτα εκφράζουμε τις δικές μας απόψεις, τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μας.

Επειδή φρονώ ότι τα δύο αυτά άρθρα δεν έχουν την ανάλογη πληρότητα αναφορικά με το 1ο Λύκειο, που έγινε Δημαρχείο, γι’ αυτό θα ήθελα να διατυπώσω συμπληρωματικά μερικά παραληφθέντα στοιχεία και να εκφράσω κάποιες δικές μου απόψεις και κρίσεις.

Α΄ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ κ. ΒΕΡΙΛΛΗ

1. Γράφει ο κ. Βερίλλης: «Το παρόν Δημαρχείο δεν επαρκούσε να στεγάσει όλες τις Υπηρεσίες σε έναν ενιαίων χώρο». Σχόλιο: Και γι’ αυτό λοιπόν έπρεπε να «καταλάβει» ο Δήμος το κτήριο ενός ιστορικού Σχολείου, υποβάλλοντας αυτό σε μια εικοσάχρονη ομηρεία (1994-2014); Και τώρα που το Δημαρχείο θα φύγει, θα αφήσει ο Δήμος το κτήριο της Λαϊκής Βιβλιοθήκης ελεύθερο, για να αναπνεύσει και να αναπτυχθεί το γηραιό και πανσέβαστο αυτό Πνευματικό Σωματείο; Μήπως θα συνεχίσει την «κατάληψη» της Λαϊκής Βιβλιοθήκης;

2. Παρακάτω γράφει ο κ. Βερίλλης: «Ο Δήμος Καρδίτσας και όλες οι Υπηρεσίες κινήθηκαν ταχύτατα [το2007]. Πήραμε αποφάσεις και συντονίσαμε τις ενέργειες αρκετών Υπηρεσιών και Φορέων, με αποτέλεσμα να στηρίξουν την προσπάθειά μας, μεταξύ άλλων η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, η Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, η Νομαρχία Καρδίτσας και η κρατική τότε Περιφέρεια Θεσσαλίας». Σχόλιο: Το δημοτικό εγχείρημα δεν είχε εξαρχής με το μέρος του τη Σχολική Κοινότητα (Μαθητές, Καθηγητές, Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων τού 1ου Λυκείου), και αργότερα την Κίνηση Ενεργών Πολιτών (στις 24-1-2008 είχε αυτή οργανώσει για το θέμα τού 1ου Λυκείου δημόσια συζήτηση στην αίθουσα της ΤΕΔΚ, όπου ο Δήμαρχος Δομήνικος Βερίλλης είχε δώσει «κάποιες» εξηγήσεις, που όμως δεν ικανοποίησαν το κοινό). Επίσης, ο «καταληψίας» Δήμος δεν είχε με το μέρος του τον νεοϊδρυθέντα Σύλλογο Αποφοίτων και Φίλων τού 1ου Λυκείου, τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση με Διευθυντή τον κ. Γεώργιο Τζέλλο, την Περιφερειακή Εκπαίδευση Θεσσαλίας με Διευθύντρια την κ. Κωνσταντίνα Πράντζου - Κανιούρα, καθώς και πλειάδα επώνυμων συμπολιτών, που εκδήλωσαν την αντίθεσή τους από του τοπικού Τύπου και είναι οι εξής: Παναγιώτης Νάνος, Ιω. Αποστολόπουλος, Αριστείδης Φουκαλάς, Γιώργος Βογιατζής, Χρίστος Τέγος, Νίκος Κατοίκος, Αχιλλέας Χαλβατζάρας, Βασίλειος Ζωγράφος, «Αβαδαίος», Άννα Ελευθερίου, Κων. Ανδρεόπουλος, Γιάννης Λαδιάς, Παρμενίων Μπώλος, Χρίστος Παπαδημητρίου, Γιώργος Γιάκας, Γιάννης Κορομπίλης, Μανόλης Στεργιόπουλος. Παρά ταύτα, η αυτοδιοικητική και κομματική αλαζονεία δεν είχε καμφθεί μπροστά στη γενική κατακραυγή, και το κακό έγινε. Το Σχολείο έφυγε από το κέντρο της πόλης και το κτήριό του «κατελήφθη» από τον Δήμο Καρδίτσας. Ό,τι και να γράψει ο κ. Βερίλλης, αυτή η «απρέπεια» θα βαρύνει τη δημαρχία του για πάντα, παρόλο που αυτός ο Δήμαρχος υπήρξε ομολογουμένως ανιδιοτελής και δημιουργικός σε άλλους τομείς. Ήταν ο μοιραίος Δήμαρχος για το 1ο Λύκειο!

3. Για την απομάκρυνση όλων τών Υπηρεσιών τού Δήμου από το κτήριο της Λαϊκής Βιβλιοθήκης έχετε άραγε διαμορφώσει γνώμη, κ. Βερίλλη, όπως οι συμπολίτες: Αστέρης Χαλάτσης, Πρόεδρος της Λαϊκής Βιβλιοθήκης («Νέος Αγών», 22-1-2023), ο Δασολόγος Γιώργος Ρουβολής («Νέος Αγών», 21-1-2023) και ο Δικηγόρος Φώτης Σπύρου («Νέος Αγών», 26-1-2023);

Β΄ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ κ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ

1. Για το Α΄μέρος τού άρθρου («Νέος Αγών», 5-7-2023), που αναφέρεται στην Ιστορία τής Καρδίτσας και του 1ου Γυμνασίου - Λυκείου της, δεν έχω να παρατηρήσω κάτι αρνητικό. Τουναντίον, είναι πλήρες και διαφωτιστικό.

2. Ο προβληματισμός μου εντοπίζεται στο Β΄ μέρος, και ειδικότερα στα δύο υποκεφάλαια: «Καρδίτσα: μια πόλη χωρίς ανάλογο Δημαρχείο» και «Μετά από 140 χρόνια το Δημαρχείο είναι γεγονός».

3. Ο κ. Αντωνίου στο πρώτο υποκεφάλαιο γράφει: «Ο Δήμος δεν κατόρθωσε να αποκτήσει ένα Δημαρχείο ανάλογο του μεγέθους τής πόλης» [για διάφορους λόγους]. Σχόλιο: Και αυτό λοιπόν σημαίνει ότι έπρεπε να λειτουργήσει σε βάρος τής Λαϊκής Βιβλιοθήκης, έτσι που αυτή μέσα στο δικό της κτήριο να μην έχει σήμερα την παλαιά αίθουσα διαλέξεων, να μήν έχει επαρκές αναγνωστήριο, και κυρίως να μην έχει χώρο για τα δικά της στοιβαγμένα βιβλία, ούτε χώρο, για να δεχθεί δωρεάν σημαντικές βιβλιοθήκες συμπολιτών; Ας λεχθεί εδώ ότι ο πρώτος όροφός της κτίστηκε το 1959 για πνευματικό Κέντρο σε οικόπεδο της Λαϊκής Βιβλιοθήκης, το οποίο αγοράστηκε από αυτή αντί 5.000 δραχμών το 1932. Το 1964 έγινε ο δεύτερος όροφος του κτηρίου και το 1967 εγκαταστάθηκε εκεί η Δημοτική Αρχή. Στην πορεία όμως ο Δήμος «κατέλαβε» και το μεγαλύτερο μέρος τής Βιβλιοθήκης στον πρώτο όροφο (πληροφορίες Αστέρη Χαλάτση, «Νέος Αγών», 22-1-2023).

4. Επίσης, στο πρώτο υποκεφάλαιο ο κ. Αντωνίου γράφει: «Το κτήριο του Πνευματικού Κέντρου [δηλαδή, της Λαϊκής Βιβλιοθήκης] ήταν εντελώς ανεπαρκές για τις υπηρεσίες ενός σύγχρονου Δήμου». Σχόλιο: Και αυτό σημαίνει ότι ο Δήμος έπρεπε να αναζητήσει την επιδιωκόμενη επάρκεια στον χώρο ενός κεντρικού σχολείου;

5. Στο δεύτερο υποκεφάλαιο ο κ. Αντωνίου γράφει: «Η πόλη μετά από 140 χρόνια [1881 μέχρι σήμερα] αποκτά επιτέλους ένα κτήριο Δημαρχείου, το οποίο είναι ικανό να στεγάσει τις Υπηρεσίες τού Δήμου». Σχόλιο: Όλες τις Υπηρεσίες τού Δήμου; Μήπως ο Δήμος σκέφτεται να μην αφήσει την πολύχρονη «κατάληψη» της Λαϊκής Βιβλιοθήκης; Ποια είναι, κ. Αντωνίου, η άποψή σου επ’ αυτού και τί πληροφορίες έχεις;

6. Στο δεύτερο πάλι υποκεφάλαιο ο κ. Αντωνίου γράφει και τούτο; «Η επαναχρησιμοποίηση [δηλαδή, η «κατάληψη»] το κτηρίου [του 1ου Λυκείου] ως Δημαρχείου είχε στοχοποιηθεί εδώ και αρκετές δεκαετίες από το πολεοδομικό σχέδιο του 1994. Ο Δήμος όλα αυτά τα χρόνια επέδειξε αξιόλογη προσήλωση σε αυτόν τον στόχο». Σχόλιο: Αληθεύουν αυτά, αλλά η επίμονη προσήλωση ενός «καταληψία» δεν είναι εύλογη αλλά εφάμαρτη και καταδικαστέα. Απλώς, άργησε να γίνει το απαρομοίαστο αυτό κακό λόγω τής απαγόρευσης του Νόμου και λόγω τής ατολμίας τών προηγούμενων Δημάρχων.

7. Κύριε Αντωνίου, θα είχε πληρότητα και το δεύτερο μέρος του άρθρου σου, αν δεν παρέλειπες όσα φοβερά και τρομερά έγιναν στην Καρδίτσα από το 1994 μέχρι το 2014 (όταν το 1994 ο Δήμος επιδίωξε ανεπιτυχώς να κτίσει τη Δημοτική Πινακοθήκη στο προαύλιο του 1ου Λυκείου, και όταν από το 2007 έως 2014 η πόλη συνταράχθηκε από το δημοτικό και εκπαιδευτικό σκάνδαλο της απομάκρυνσης του 1ου Λυκείου από τον φυσικό και ιστορικό του χώρο). Δεν εξηγείται αυτή η παράλειψη (θέλω να πιστεύω ότι είναι αθέλητη), διότι ήσουν από τους πρώτους που σου δώρισα το βιβλίο μου «Το Α΄ Λύκειο Καρδίτσας υπό διωγμόν (1994-2014)», Καρδίτσα 2021.

8. Αξίζει να προσθέσω εδώ ότι για το θέμα μή ανέγερσης της Δημοτικής Πινακοθήκης στο 1ο Λύκειο αγωνίστηκαν από του τοπικού Τύπου οι συμπολίτες: Νίκος Κατοίκος, Ιω. Αποστολόπουλος, Παύλος Ντόκας και Βάσω Μπαρμπαρούση, καθώς και η εφημερίδα «Νέος Αγών» με έξι καίρια δημοσιεύματά της.

9. Τέλος, φίλε Αντώνη, αφορούν και σε σένα όσα γράψω για τον επίσης φίλο μου Δομήνικο Βερίλλη παραπάνω, στην παράγραφο 2.

ΣΗΜ. Έγραψα τούτο το δημοσίευμα, για να ακουστεί όλη η αλήθεια (που σαφώς είναι πάνω από τη φιλία) και για να έχει επαρκή στοιχεία ο ερευνητής τού μέλλοντος, που θα ασχοληθεί με την εκπαιδευτική Ιστορία τής περιοχής μας.

Με τιμή, Νικόλαος Κατοίκος,

Καθηγητής Φιλολογίας