Γράφει ο Γιώργος Αμβροσίου

Δεν μπορώ να βγω από τον πειρασμό και θα σχολιάσω αυτό που συμβαίνει στις εκκλησίες σχετικά με τον Covid19. Δυστυχώς, αποδεικνύεται ότι μια μεγάλη μερίδα ιερωμένων αντί να προάγει την πρόοδο, προάγει τον σκοταδισμό.

Βλέπουμε καθημερινά ιερωμένους να συμπεριφέρονται ως άτρωτοι, να λένε ότι δεν έχουν θέση πι μάσκες μέσα στην εκκλησία, να προτρέπουν τους πιστούς να μην εμβολιαστούν κ.λ.π. Δίνουν δυστυχώς την εντύπωση ότι προσβλέπουν στην βοήθεια και προστασία του θεού και αυτό νομίζουν ότι είναι αρκετό.

Δεν παραδειγματίζονται ούτε από τους θανάτους μητροπολιτών, (Καστορίας και Λαγκαδά), απλών ιερωμένων κ.λ.π. Ότι μέχρι σήμερα νοσηλεύτηκαν στην εντατική, οι αρχιεπίσκοποι Αθηνών και Αλβανίας, ο ηγούμενος του Βατοπεδίου Εφραίμ και αρκετοί μητροπολίτες. Στην Καρδίτσα έχουν χάσει τη ζωή τους από τον Covid19 δύο ιερείς.

Δυστυχώς όμως μαθαίνουμε ότι πολλοί πιστοί, ακούγοντας τον πνευματικό τους, αρνούνται να εμβολιαστούν. Μια σχετική έρευνα κοινής γνώμης, έδειξε ότι το 11% των ανεμβολίαστων, δήλωσε ότι θα κάνει το εμβόλιο, μόνο αν του το πει ο πνευματικό του.

Νομίζω ότι είναι άλλο να πιστεύει κάποιος σε κάποιον θεό, όπως και να λέγεται αυτός και άλλο να καθοδηγείται από τον οποιονδήποτε θρησκευτικό λειτουργό για θέματα υγείας και γενικότερα της επιστήμης. Υπάρχουν ιερωμένοι που απαγορεύουν σε γυναίκες να κάνουν εξωσωματική γονιμοποίηση με αποτέλεσμα να μένουν χωρίς παιδιά. Έχω ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα στην Καρδίτσα, όπου υψηλόβαθμος κληρικός που δεν είναι σήμερα στη ζωή, (όχι μητροπολίτης) δεν επέτρεπε σε γνωστή μου να καταφύγει σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Όταν τις είχα πει τότε ότι αυτό δεν είναι σωστό και ότι πρέπει να ακολουθήσει την επιστήμη, αυτή μου απάντησε ότι θα κάνει ότι την συμβουλεύει ο πνευματικός της. Η συγκεκριμένη κυρία ήταν τότε 32 ετών, καθηγήτρια αγγλικής γλώσσας. Άνθρωπος με μόρφωση δηλαδή.

Θυμάστε τι είχε γίνει με τις ταυτότητες; Ο όρος που είχε επικρατήσει εκείνο το μακρινό 2000 ήταν «Η μάχη των ταυτοτήτων». Μια μάχη η οποία αποτέλεσε την πολύμηνη σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και Εκκλησίας σχετικά με τη μη αναγραφή του θρησκεύματος στα δελτία αστυνομικής ταυτότητας.

Ο Κώστας Σιμήτης προσπαθώντας να υπερασπιστεί τη θέση του αλλά και να ξεκαθαρίσει στην εκκλησία που αγχωνόταν ότι δεν τίθεται θέμα συγκυβέρνησης της χώρας έλεγε, «Άλλο η πίστη και η θρησκεία και άλλο το δελτίο ταυτότητας, δηλαδή ο τρόπος που επικοινωνεί ο πολίτης με το κράτος». Από την άλλη πλευρά αυτής της ιερής διαμάχης στεκόταν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Χριστόδουλος, ο οποίος ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης (μεταφορικά και κυριολεκτικά) κατά των κυβερνητικών πρωτοβουλιών. Εικόνα που θα μείνει ανεξίτηλα στη μνήμη όλων είναι το αντίγραφο του λαβάρου της Επανάστασης του 1821 που κρατούσε ο Χριστόδουλος στη «λαοσύναξη» της Αθήνας και που είχε μεταφέρει από την Αγία Λαύρα ο μητροπολίτης Καλαβρύτων, Αμβρόσιος.

Γενικά, η επέμβαση της εκκλησίας στο καθετί που προωθεί η πολιτεία και που είναι, είτε για θέματα υγιεινής, είτε για θέματα εκσυγχρονισμό του κράτους, είναι κάτι που στην Ελλάδα έχει φτάσει στα όρια της υπερβολής και δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί.

Στο θέμα της πανδημίας η επίσημη εκκλησία, όπως αυτή εκπροσωπείται από την Ιερά Σύνοδο, κρατάει σοβαρή στάση. Οι επιμέρους όμως μητροπολίτες και κυρίως οι κληρικοί, κάνουν στην κυριολεξία του κεφαλιού τους και αυτό έχει καταδειχθεί από τα ίδια τα γεγονότα.

Όμως, τόσο οι κληρικοί, όσο και οι πιστοί πρέπει να καταλάβουν επιτέλους ότι με την στάση τους αυτή, αντί να προασπίσουν την ορθοδοξία, αυτό που κάνουν είναι να την μικραίνουν. Με την στάση τους αυτή, διώχνουν τον κόσμο από την εκκλησία και αυτό το βλέπουν και οι ίδιοι κάθε Κυριακή. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι μια τεράστια μερίδα του κόσμου, πηγαίνει στην εκκλησία κάθε Πάσχα όχι επειδή πιστεύει πραγματικά, αλλά επειδή έτσι έμαθε και έτσι το προστάζει η παράδοση. Παντρεύεται πλέον όλο και λιγότερο στις εκκλησίες και οι περισσότεροι γάμοι είναι πολιτικοί. Μόνο οι κηδείες γίνονται ακόμη με θρησκευτικό τρόπο.

Κι εκεί, η εκκλησία προσπάθησε να κρατήσει τα κεκτημένα της προσπαθώντας να απαγορεύσει την δημιουργία και λειτουργία αποτεφρωτηρίου με αποτέλεσμα για αρκετά χρόνια να υπάρχουν Έλληνες που μεταφέρονταν για να καούν στην Βουλγαρία. Από το 2019 που λειουργεί αποτεφρωτήριο στην Ελλάδα, στον έναν χρόνο λειτουργίας του, έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 1.380 αποτεφρώσεις.

Η εκκλησία έχει παίξει σημαντικό ρόλο σε δύσκολες περιόδους της χώρας μας, αλλά πάντα υπήρχαν και κληρικοί που έπαιξαν ύποπτο και βρώμικο ρόλο. Αυτό που πρέπει να κάνει η επίσημη εκκλησία είναι να απομονώσει τα μέλη της που κάνουν κακό και στην κοινωνία και στην εκκλησία. Όσο δεν το κάνει αυτό, τόσο πελεκάει τα ίδια της τα πόδια.

Ειδικά δε τώρα με την πανδημία, βλέπουμε ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να συνεργαστεί με την επίσημη εκκλησία και να πείσει με καλό τρόπο τους πιστούς να ακολουθήσουν τους κανόνες που θα μας βγάλει από την περιπέτεια της πανδημίας. Δεν θέλει να τους δώσει την εντύπωση του καταναγκασμού, διότι ξέρει ότι έτσι όχι μόνο δεν θα πεισθούν, αλλά τα πράγματα θα γόνιουν χειρότερα. Όμως, αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ αόριστον.