Υποθέσεις βιασμών: Ο ρόλος της οικογένειας…

Γράφει ο Γιώργος Αμβροσίου…

#pikresalithies 

Συγκλονίζουν όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας σχετικά με τον βιασμό 24χρονης στην Θεσσαλονίκη, από άντρα γόνο εύπορης οικογένειας. Αίσθηση προκάλεσε και το γεγονός ότι η 24χρονη Γεωργία Μπίκα, βγήκε δημόσια να καταγγείλει το γεγονός. Παράτολμη η ενέργεια αυτή, αλλά η κοινωνία την αγκάλιασε και έτσι η Γεωργία έδωσε και ένα μήνυμα στα υπόλοιπα κορίτσια που έχουν υποστεί παρόμοια συμπεριφορά αλλά διστάζουν να κάνουν καταγγελία.

 

Πάμε τώρα στα περαιτέρω. Δυο κορίτσια χαμογελαστά, ήθελαν να περάσουν όμορφα την παραμονή πρωτοχρονιάς αποφάσισαν να πάνε σε ένα πάρτι. Είναι η 24χρονη Γεωργία Μπίκα, η νεαρή γυναίκα που κατήγγειλε το βιασμό της σε πεντάστερο ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης και η 17χρονη φίλη που ήταν μαζί στο μοιραίο πάρτι. Τα κορίτσια πόζαραν χαμογελαστές και ανέβαζαν φωτογραφίες στα social media, ενώ απολάμβαναν τον καφέ τους σε κεντρική καφετέρια της Θεσσαλονίκης.

 

Εκεί όμως εργάζονταν και ο άνθρωπος που εκμεταλλευόμενος την εμπιστοσύνη τους, τις έστειλε στο πάρτι που αποδείχθηκε ότι ήταν το στόμα του λύκου. Λύκοι ήταν παιδιά εύπορων οικογενειών που αποφάσισαν να διασκεδάσουν έχοντας στην παρέα τους 9 κορίτσια, τα περισσότερα νεαρές πόρνες. Κορίτσια που τους αρέσει το εύκολο χρήμα. Όλα αυτά όμως δεν γίνονται έτσι απλά. Χρειάζεται πολύ αλκοόλ, κοκαΐνη, χάπια για να έχουν τα παιδιά στύση διαρκείας κ.λ.π.

 

Μέχρι που συμβαίνει το κακό και η 24χρονη διαπιστώνει ότι ενώ ήταν μεθυσμένη και ίσως και ναρκωμένη, κάποιος την βίασε ενώ αυτή κοιμόταν. Καμία δικαιολογία δεν μπορεί να υπάρχει για τον άντρα που κάνει κάτι τέτοιο και η τιμωρία του πρέπει να είναι βαρύτατη και υποδειγματική.

 

Πάμε όμως τώρα και στην κοινωνική διάσταση του θέματος και αυτό αφορά τόσο την οικογένεια των αγοριών, όσο και των κοριτσιών. Μια οικογένεια που μεγαλώνει αγόρια, οφείλει να τα διαπαιδαγωγήσει με τρόπο που να τους γίνει κτήμα ότι ο σεβασμός στον συνάνθρωπο και του δικαιώματός του στην αυτοδιάθεση, είναι το πρώτο που πρέπει να έχει ο καθένας στο μυαλό του. Σε καμία περίπτωση δεν έχουμε το δικαίωμα να επιβάλλουμε σε κάποιον να κάνει κάτι που δεν θέλει και το κυριότερο να κάνουμε κάτι με την βία. Δυστυχώς έχουμε πλήθος παραδειγμάτων ακόμη και δίπλα μας, όπου πατεράδες μεγαλώνουν τα αγόρια τους για να είναι “αρσενικά”. Να είναι αυτοί που από μικρή ηλικία θα έχουν όχι φιλενάδες, αλλά γκόμενες. Τους μεγαλώνουν με την πεποίθηση ότι είναι ανώτεροι και ότι μπορούν να επιβάλλουν στις γυναίκες την θέλησή τους. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει πατεράδες να καυχιούνται ότι ο γιος τους αλλάζει τις γυναίκες σαν τα πουκάμισα, ότι είναι μάγκας κ.λ.π. Δεν τους έμαθαν όμως να σέβονται τα κορίτσια και να είναι πάνω απ’ όλα άνθρωποι. Μέχρι που τρέχουν να τους μαζεύουν από τα κρατητήρια και μετά κλαίνε για την κατεστραμμένη τους ζωή, τρέχουν να τους σώσουν “λαδώνοντας” και απειλώντας.

 

Πάμε τώρα και στα κορίτσια. Θα πρέπει να καταλάβουν ότι τίποτα δεν είναι αθώο στην κοινωνία που ζούμε. Ακούσαμε κάποιους να λένε, “τι ήθελαν τα κορίτσια στη σουίτα”. Το ότι βρέθηκαν εκεί, δεν σημαίνει και ότι οι άντρες της παρέας είχαν το δικαίωμα να τους φερθούν με τέτοιο αποτρόπαιο τρόπο. Όμως, θα έρθω και πάλι στον ρόλο της οικογένειας.

 

Μια οικογένεια που μεγαλώνει κορίτσια, οφείλει να τους έχει μιλήσει για τους κινδύνους που θα βρουν εκεί έξω. Ειδικά όταν μιλάμε και για ανήλικα κορίτσια που κανονικά θα έπρεπε να είναι στο σπίτι και να διαβάζουν για να εισαχθούν σε κάποιο πανεπιστήμιο ή να μαθαίνουν κάποια τέχνη για να κερδίσουν την ζωή τους με αξιοπρέπεια.

 

Επίσης, οι γονείς, οφείλουν όσο τα παιδιά τους είναι ακόμη σε ηλικία που δεν έχουν δικό τους εισόδημα, να τους εξασφαλίζουν μια αξιοπρεπή διαβίωση. Το πως θα γίνει αυτό, είναι άλλο πράγμα, αλλά οφείλουν να το προσπαθούν και να το έχουν ως μέλημα ως οικογένεια. Έτσι ξεκινάνε όλα. Το κορίτσι, αλλά και το αγόρι που θα πάει να σπουδάσει και οι γονείς το αφήνουν στο έλεος του θεού να τα βγάλει πέρα μόνο του, είναι ο εύκολος στόχος για κάθε επιτήδειο.

 

Θα ξεκινήσουν από το το κέρασμα ενός ποτού, θα συνεχίσουν με μια βόλτα για διασκέδαση, ένα ακριβό δώρο, ακριβά ρούχα και έτσι ανοίγει η κερκόπορτα. Αυτός που κάνει δώρα και πληρώνει παίρνει θάρρος και τελικά μπορεί το πράγμα να πάρει άσχημη τροπή.

 

Ας μάθουμε λοιπόν τα παιδιά μας να σέβονται τον διπλανό τους, να προσέχουν τις παρέες τους, να μάθουν να λένε και όχι. Δεν χρειάζεται να ζουν διαρκώς με τον φόβο, αλλά πρέπει να μάθουν να αποφεύγουν τις κακοτοπιές και αυτό θα τους το μάθει πρώτα η οικογένεια.