Γράφει ο Γιώργος Αμβροσίου...

Από το απόγευμα της Δευτέρας η χώρα μας βιώνει ίσως την μεγαλύτερη καταστροφή που έχει γνωρίσει ο τόπος στην σύγχρονη ιστορία του. Οι επιβεβαιωμένα μέχρι σήμερα 60 νεκροί στις φωτιές της Αττικής, ήρθαν να ξεπεράσουν τον αντίστοιχο αριθμό των πυρκαγιών της Ηλείας το 2007, όπου 44 συνάνθρωποι μας (σ.σ οι 26 από τα χωριά Μάκιστο και Αρτέμιδα) έχασαν τη ζωή τους από τις πύρινες φλόγες. Κάηκαν 147 χωριά, απανθρακώθηκαν 30.000 ζώα, 870.000 στρέμματα δάσους και 230.000 στρέμματα καλλιεργήσιμων εκτάσεων έγιναν στάχτη. Περισσότερα από 180 σπίτια καταστράφηκαν ολοκληρωτικά και άλλα 350 περίπου, υπέστησαν σοβαρές ζημιές όπως και 224 αγροικίες – στάβλοι -αποθήκες, ενώ 279 έγιναν στάχτη. Δυστυχώς, ο απολογισμός σήμερα είναι πολύ ποιο βαρύς και όταν ολοκληρωθεί κανείς δεν ξέρει πόσο αποτρόπαιος θα είναι.

Τι είναι όμως αυτό που κάνει τη χώρα μας να θρηνεί κάθε 10 χρόνια, δεκάδες νεκρούς σε πυρκαγιές και να καίγονται πλέον όχι μόνο δάση, αλλά και σπίτια; Οι αιτίες είναι πολλές και θα προσπαθήσω να τις αναλύσω όσο περιεκτικότερα γίνεται.

α) Η κυριότερη αιτία είναι η ανοργανωσιά του κράτους μας. Ενώ οι πυρκαγιές έχουν ιστορία δεκάδων χρόνων, ποτέ η πολιτική προστασία και η δασοπροστασία δεν κατάφεραν να φτιάξουν ένα σοβαρό σχέδιο και κυρίως να μπορέσουν να το εκτελέσουν όταν έρθει η κρίσιμη ώρα. Οι δεκάδες νεκροί της Αττικής, δεν θα έπρεπε σήμερα να υπάρχουν αν η πολιτική προστασία της Περιφέρειας Αττικής είχε φροντίσει να κινητοποιήσει ακόμη και τον στρατό για να εκκενώσει τα χωριά και τους οικισμούς. Άνθρωποι που έμειναν εκεί και προσπαθούσαν με τα λάστιχα να σώσουν τα σπίτια τους, κάηκαν οικογενειακώς. Άλλοι που προσπάθησαν να διαφύγουν με τα αυτοκίνητά τους, εγκλωβίστηκαν διότι οι δρόμοι ήταν κλειστοί από άλλα οχήματα που τα εγκατέλειψαν οι ιδιοκτήτητες τους στην μέση του δρόμου και έτρεξαν να βρουν θάλασσα για να σωθούν. Αυτή είναι η δουλειά του κράτους και κράτος δεν υπήρχε.

β) Μεγάλη μάστιγα του τόπου μας είναι οι πολιτικοί μας. Το 2007 ο Καραμανλής έβαλε τον Πολύδωρα να μιλάει περί "στρατηγού ανέμου" και έκανε δηλώσεις περί "ασύμμετρων απειλών". Τα ίδια ακούσαμε και φέτος από το στόμα του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα που μίλησε για ασύμμετρη απειλή. Τι είναι όμως αυτή η περιβόητη ασύμμετρη απειλή πίσω από την οποία όλοι οι πολιτικοί κρύβουν την ανεπάρκειά τους;

Ο στρατιωτικός Χρήστος Μηλίτσης από τον Μεσενικόλα σχολιάσε σχετικά στο facebook: Ο όρος «Ασύμμετρη απειλή» είναι σύγχρονος στρατιωτικός όρος που καθιερώθηκε κυρίως από στρατιωτικούς αναλυτές πολεμικών επιχειρήσεων μόλις στις δύο τελευταίες δεκαετίες. Ο όρος αυτός περιέχεται στα σενάρια νατοϊκών και εθνικών ασκήσεων καθώς και σε περιορισμένες κατά τόπους δραστηριότητες αμυντικής ανάπτυξης. Σήμερα λαμβάνεται σοβαρά υπόψη σε ανάπτυξη ειδικών μέτρων ασφαλείας.

Γενικά, ασύμμετρος θεωρείται ο πόλεμος που διενεργείται από οργανωμένες μη-συμβατικές ομάδες, βασίζεται στην αναίρεση των κανόνων του δικαίου και του δικαίου του πολέμου, ενώ χρησιμοποιεί κυρίως χαμηλού σχετικά κόστους όπλα και επιχειρησιακή δράση που προκαλεί όμως, δυσανάλογα, μεγάλου (ασύμμετρου) κόστους αποτελέσματα στον υπέρτερο αντίπαλο, τόσο σε ανθρώπινες ζωές και υλικό όσο και σε ψυχολογικό και κοινωνικό κόστος. Κύριος σκοπός του είναι η εξασθένιση/κάμψη της αποφασιστικότητας και της αποτελεσματικής χρήσης των συντελεστών ισχύος του υπέρτερου αντιπάλου.

Καταλάβατε λοιπόν πόσο αστείοι είναι οι πολιτικοί μας; Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τραγικό στη χώρα μας, ψάχνουν να βρουν τον αόρατο εχθρό για να διώξουν τις ευθύνες από πάνω τους. Αντί να φροντίσουν να εξοπλίσουν τις υπηρεσίες και να εκπαιδεύσουν το προσωπικό, όταν έρχεται η κατατροφή, τα ρίχνουν στον Τούρκο, τον Ρώσο και τον Αμερικανό.

γ) Μεγάλη τέλος είναι και η ευθύνη των πολιτών. Δεν μπορεί ο τάδε αγρότης να ανάβει φωτιά για να κάψει τα κλαδιά, όταν η θερμοκρασία αγγίζει τους 40 βαθμούς κελσίου. Πρέπει όλοι μας να μάθουμε ότι δεν μπορούμε να πετάμε τα σκουπίδια μας όπου φτάσουμε. Ένα κομμάτι γυαλί, είναι ικανό να προκαλέσει ανάφλεξη και όταν υπάρχει ξηρασία από εκεί μπορεί να ξεκινήσει μεγάλη φωτιά που με έναν δυνατό αέρα είναι ικανή να προκαλέσει μεγάλη καταστροφή. Μεγάλη πληγή και τα ακαθάριστα οικόπεδα που αφήνονται γεμάτα χόρτα που ξεραίνονται και τελικά γίνονται προσάναμμα σε μια πιθανή φωτιά. Τι κάνουν οι δήμοι που έχουν την ευθύνη για το θέμα αυτό; Ο νόμος προβλέπει ότι αν ένας πολίτης δεν καθαρίζει το οικόπεδό του, αυτό το αναλαμβάνει ο δήμος και χρεώνει τα έξοδα στους πολίτες. Έγινε ποτέ αυτό;

Αυτές οι τρεις είναι κατά την γνώμη μου οι κυριότερες αιτίες που κάποιοι συνάνθρωποι μας έχασαν και πάλι τη ζωή τους, κάποιοι άλλοι νοσηλεύονται με κίνδυνο για την ζωή τους και κάποιοι άλλοι είδαν τον κόπο μιας ζωής να γίνεται στάχτη.