Γράφει ο Γιώργος Αμβροσίου

Αυτές τις μέρες γίνεται πολύς λόγος για την υπόθεση Novartis και την δωροδοκία υπουργών και ενός πρώην πρωθυπουργού. Μάλιστα, εντύπωση έχει προκαλέσει τα όσα έχει πει ο καθηγητής Νίκος Μανιαδάκης που από προστατευόμενος μάρτυρας έγινε κατηγορούμενος. Σε συνέντευξη του στην εκπομπή Καλημέρα Ελλάδα του ΑΝΤ1, ο Νίκος Μανιαδάκης επανέλαβε όσα είπε το βράδυ της Τετάρτης (02.01.2019) στο κεντρικό δελτίο του ΣΚΑΪ για την υπόθεση Novartis: ότι δηλαδή δέχτηκε πιέσεις να κατονομάσει πολιτικά πρόσωπα για το αν είχαν παρανομήσει αλλά επέμεινε πως δεν γνωρίζει κάτι τέτοιο.

Η οξύτατη ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, με την οποία καλούν τον πρωθυπουργό να αποδοκιμάσει την «θεσμική εκτροπή» που κατά την γνώμη τους συνιστούν οι προκλητικές δηλώσεις-παρεμβάσεις του κ. Πολάκη επί των τελευταίων πρωτοφανών εξελίξεων στην υπόθεση NOVARTIS και ν’ αποτρέψει «παρόμοιες ενέργειες στο μέλλον», αποτελεί μόνο την κορυφή του παγόβουνου των αντιδράσεων- αλλά και των διάχυτων ανησυχιών για την ίδια την Δημοκρατία στην χώρα...

Η ξαφνική... μετατροπή του «προστατευόμενου μάρτυρα» κ. Μανιαδάκη σε κατηγορούμενο, η αποκάλυψη του ονόματός του από τον κ. Πολάκη και οι απειλές του τελευταίου ότι «έπεται συνέχεια» αλλά και οι καταγγελίες του ίδιου του κ. Μανιαδάκη ότι του απήγγειλαν κατηγορίες και του απαγόρευσαν την έξοδο από την χώρα ξαφνικά στις 28 Δεκεμβρίου επειδή αρνήθηκε να καταθέσει «στοιχεία» για δωροληψία εναντίον των κ.κ. Σαμαρά, Γεωργιάδη και Στουρνάρα, τα οποία... δεν έχει, όπως δήλωσε δημόσια, δικαιολογούν απολύτως τις υποψίες και τις καταγγελίες της αντιπολίτευσης ότι πρόκειται περί προφανούς περίπτωσης άσκησης εκβιασμού πολιτικό-δικαστικής μεθόδευσης.

Είναι όμως η πρώτη φορά που στην Ελλάδα οι πολιτικοί μεθοδεύουν δικαστικές διώξεις εναντίων πολιτικών τους αντιπάλων και τελικά όταν έρχεται η ώρα του ειδικού δικαστηρίου όλες οι κατηγορίες καταρρέουν ή επιβάλλονται ποινές που δεν δικαιολογούν τον ντόρο που έγινε. Τελευταίο παράδειγμα αυτό του Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Ο Υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου,παραπέμφθηκε το 2014 για την υπόθεση "Λίστα Λαγκάρντ" (νόθευση εγγράφου, απόπειρα απιστίας). Το Δικαστήριο του επέβαλε ποινή φυλάκισης 12 μηνών με τριετή αναστολή. Δηλαδή, πιάσε το αυγό και κούρεψτο. Θυμάστε όμως τι ντόρος είχε γίνει τότε; Θυμάστε πόσα είχαν ειπωθεί; Ακόμη και ότι στον Παπακωνσταντίνου θα επιβληθεί η ποινή των ισοβίων δεσμών. Από αυτό όμως το τρικ πήγε το ΠΑΣΟΚ στον πάτο και επιβίωσε η ΝΔ με την πλάτη και του Ευάγγελου Βενιζέλου που επιτέλους έγινε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και το πήγε στον άπατο...

Ας θυμηθούμε όμως και άλλες μεγάλες υποθέσεις πολιτικών που παραπέμφθηκαν σε ειδικό δικαστήριο και τελικά όλα αποδείχθηκαν μια καλοστημένη φούσκα. Ιδού οι 17 περιπτώσεις στις οποίες κινήθηκε η διαδικασία περί ποινικής ευθύνης υπουργών από συστάσεως του ελληνικού κράτους.

Ο Υπουργός Οικονομικών Ν. Πονηρόπουλος το 1847 (πλαστογραφία πρωτοκόλλων περί της τιμής των σιτηρών, η Βουλή δεν τον παρέπεμψε τελικώς).

Όλα τα μέλη της Κυβέρνησης Δ. Βούλγαρη, το 1875 (εκλογικές παραβάσεις, απαλλαγή λόγω "ακυρώσεως του κατηγορητηρίου").

Ο Υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως Ιωάννης Βαλασόπουλος και ο Υπουργός Δικαιοσύνης Β. Νικολόπουλος, το 1876 για τα λεγόμενα Σιμωνιακά (δωροδοκία και εκβίαση ο πρώτος, συναυτουργία σε δωροδοκία ο δεύτερος), καταδικάστηκαν ο πρώτος σε φυλάκιση ενός έτους, τριετή στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και 56.200 δρχ. χρηματική ποινή υπέρ πτωχοκομείου και ο δεύτερος σε φυλάκιση δέκα μηνών.

Ο Πρωθυπουργός Χ. Τρικούπης το 1892 (μη εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων, παράνομη δανειοδότηση, δεν έγινε η παραπομπή τελικώς).

Όλα τα μέλη της Κυβέρνησης Σ. Σκουλούδη, το 1916 (δεν παραπέμφθηκαν τελικώς).

Όλα τα μέλη της Κυβέρνησης Θ. Παγκάλου, το 1926 (δεν παραπέμφθηκαν τελικώς).

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος το 1930 (ενώπιον 30μελούς επιτροπής της Γερουσίας) για απιστία σχετικά με την εκχώρηση άδειας καζίνο στην Ελευσίνα, καταδικάστηκε σε 2 χρόνια φυλάκιση και πενταετή στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων.

Ο Υπουργός Π. Χατζηπάνος το 1950 για το σκάνδαλο Χατζηπάνου (απιστία κατά του Δημοσίου, ατασθαλίες κατά τη διανομή πετρελαίου) καταδικάστηκε το 1951 σε φυλάκιση 2 μηνών με τριετή αναστολή.

Μέλη της υπηρεσιακής κυβέρνησης Κ. Δόβα το 1962 (δεν παραπέμφθηκαν τελικώς).

Έξι Υπουργοί της Κυβέρνησης Κ. Καραμανλή (Κ. Καραμανλής, Ν. Μάρτης, Α. Πρωτοπαπαδάκης, Π. Παπαληγούρας, Δ. Χέλμης, Λ. Μπουρνιάς) το 1965 (εκ προθέσεως βλάβη των συμφερόντων του κράτους, δεν παραπέμφθησαν τελικώς).

Ένας ακόμη Υπουργός και δύο Υφυπουργοί της Κυβέρνησης Κ. Καραμανλή το 1965 (Ε. Αβέρωφ, Α. Γεροκωστόπουλος και Δ. Δαβάκης, παράνομη διαχείριση και διάθεση μυστικών κονδυλίων, δεν παραπέμφησαν τελικώς).

Ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών Νίκος Αθανασόπουλος παραπέμφθηκε το 1989, δικάστηκε το 1990 σε έκδοση ψευδών βεβαιώσεων, απλή συνέργεια σε νόθευση βιβλίων απόπλου-κατάπλου λιμεναρχείου Καβάλας. Kαταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης τριών ετών και έξι μηνών η Βουλή, όμως, τη 17η Ιανουαρίου 1994, συγκατατέθεσε στην άρση της καταδίκης.

Ο Πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου και οι Υπουργοί Εθνικής Οικονομίας Π. Ρουμελιώτης, Οικονομικών Δ. Τσοβόλας, Δικαιοσύνης Μ. Κουτσόγιωργας, ο Υφυπουργός Βιομηχανίας, Έρευνας, Τεχνολογίας Γ. Πέτσος, παραπέμφθηκαν το 1989 και η δίκη έγινε το 1992. Ο Α. Παπανδρέου παραπέμφθηκε για ηθική αυτουργία σε απιστία, δωροληψία και δολία αποδοχή προϊόντων εγκλήματος και αθωώθηκε. Ο Π. Ρουμελιώτης παραπέμφθηκε για παράβαση του άρθρου 2 του Ν.Δ. 802/71, επειδή δεν έλαβε μέτρα ελέγχου της Τράπεζας Κρήτης, τελικώς όμως δεν δικάστηκε λόγω μη άρσης της ασυλίας του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο Δ. Τσοβόλας παραπέμφθηκε για απιστία περί την υπηρεσία, καταδικάστηκε σε φυλάκιση δυόμιση ετών και τριετή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, η Βουλή, όμως, με την απόφαση της 26ης Νοεμβρίου 1993, συγκατέθεσε στην απονομή χάριτος και στην άρση των έννομων συνεπειών της καταδίκης. Ο Μ. Κουτσόγιωργας παραπέμφθηκε για παραβίαση του άρθρου 2 του Ν.Δ. 802/71, επειδή δεν έλαβε μέτρα ελέγχου της Τράπεζας Κρήτης, για υπόθαλψη εγκληματία, για παθητική δωροδοκία και για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος από ιδιοτέλεια, απεβίωσε όμως κατά τη διάρκεια της δίκης του. Τέλος ο Γ. Πέτσος παραπέμφθηκε για απιστία περί την υπηρεσία και δωροληψία, καταδικάστηκε σε φυλάκιση δέκα μηνών με τριετή αναστολή και σε διετή στέρηση των πολιτικων του δικαιωμάτων για το πρώτο αδίκημα, ενώ αθωώθηκε για το δεύτερο.

Ο Πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου, παραπέμφθηκε το 1989 (υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, η δίωξη ανεστάλη με απόφαση της Βουλής, την 15η Μαΐου 1992).

Ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης παραπέμφθηκε το 1994 (υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, η δίωξη ανεστάλη με απόφαση της Βουλής, την 16η Ιανουαρίου 1995). Για την ίδια υπόθεση υποβλήθηκε πρόταση κατηγορίας και κατά της Υπουργού Πολιτισμού Θ. Μπακογιάννη, αλλά η Βουλή δεν την παρέπεμψε.

Ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης και οι Υπουργοί Οικονομικών Ι. Παλαιοκρασάς και Βιομηχανίας, Εμπορίου, Τεχνολογίας Α. Ανδριανόπουλος παραπέμφθηκαν το 1994 για την υπόθεση της πώλησης της ΑΓΕΤ, προβληματικής εταιρείας του Δημοσίου (ο πρώτος για ηθική αυτουργία σε απιστία, για παθητική δωροδοκία και για παράβαση καθήκοντος και οι άλλοι δύο για απιστία και για παράβαση καθήκοντος, η δίωξη ανεστάλη με απόφαση της Βουλής, την 16η Ιανουαρίου 1995).

Ο Υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, Γιώργος Παπακωνσταντίνου παραπέμφθηκε το 2014 για την υπόθεση "Λίστα Λαγκάρντ" (νόθευση εγγράφου, απόπειρα απιστίας). Το Δικαστήριο του επέβαλε ποινή φυλάκισης 12 μηνών με τριετή αναστολή.