Γράφει ο Γιώργος Αμβροσίου

Είμαι ένας από τα εκατομμύρια των Ελλήνων που τοποθετούν ιδεολογικά τον εαυτό τους στην κεντροαριστέρα. Στον χώρο αυτό είχε για χρόνια την πολιτική ηγεμονία το ΠΑΣΟΚ και ο κόσμος του έδωσε την δυνατότητα να κυβερνήσει τη χώρα 21 ολόκληρα χρόνια στο διάστημα 1981-2011.

Την θέση του ΠΑΣΟΚ προσπαθεί τα τελευταία χρόνια να πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας προσπάθησε ανεπιτυχώς να μιμηθεί μέχρι και την φωνή του Ανδρέα Παπανδρέου, μάζεψε πλήθος στελεχών από το ΠΑΣΟΚ, αλλά ποτέ δεν κατάφερε να αποκτήσει ηγεμονία στον χώρο αυτό και όπως δείχνουν τα πράγματα, καθημερινά πετυχαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Ειδικά, μετά την ήττα το 2019 από την ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, στον ΣΥΡΙΖΑ άφησαν πίσω ότι καλό είχαν πάρει από τον τρόπο που προσέγγιζε την κοινωνία το ΠΑΣΟΚ και κυριάρχησε στην φρασεολογία του η ηττοπαθής και κομπλεξική πρακτική του κόμματος που επί σειρά ετών πάλευε να ξεκολλήσει από το 3% και ζήλευε το ΠΑΣΟΚ που κυβερνούσε τη χώρα. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στα 4,5 χρόνια της διακυβέρνησης, καλόμαθαν στις καρέκλες τις εξουσίας και όταν τις αποχωρίστηκαν έβγαλαν όλο τον παλιό κακό εαυτό τους.

Άρχισε πλέον να κυριαρχεί ο Πολακισμός, κάτι που θυμίζει τον Αυριανισμό της εποχής 1990-1993 που προσπαθούσε και πάλι τότε να διώξει έναν άλλον Μητσοτάκη από την εξουσία και τελικά τα κατάφερε. Τώρα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Την περίοδο εκείνη, η δεξιά είχε οροφή όλη μαζί ένα 45%. Αυτό το μοιράζονταν η ΝΔ και κάποια κόμματα της ακροδεξιάς που δεν έμπαιναν καν στη βουλή. Τώρα το 47% ανήκει στην κεντροαριστερά και το 53% στην κεντροδεξιά. Το ΠΑΣΟΚ στα χειρότερα του το 1990 πήρε 38,61%. Ο ΣΥΡΙΖΑ το 2019, πήρε 31,53% και το υπόλοιπο μέχρι το 48% συνολικά το μοιράζονται ακόμη ΚΙΝΑΛ. ΚΚΕ και Μέρα 25.

Ενώ η χώρα μαστίζεται από την κρίση της πανδημίας, η κεντροαριστερά συνολικά αδυνατεί να κεφαλαιοποιήσει την οποιαδήποτε φθορά της κεντροδεξιάς κυβέρνησης. Οι σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης δείχνουν ότι η Αντιπολίτευση και βασικά ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει αδύναμος να έχει ορατά οφέλη από την όποια κοινωνική δυσαρέσκεια και τις όποιες Κυβερνητικές φθορές εμφανίζονται. Μόνο το 18% θεωρεί ότι αν είχαμε Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα πήγαιναν καλύτερα τα πράγματα απ΄ότι σήμερα, ενώ μόνο το 10% δηλώνει ικανοποιημένο από την αντιπολιτευτική πολιτική του.

Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται μακράν των υπολοίπων ο δημοφιλέστερος Πολιτικός Αρχηγός με θετικές απόψεις στο 62.5% των πολιτών.Ακολουθεί με σειρά δημοφιλίας η Φώφη Γεννηματά με 38.5%, ο Αλέξης Τσίπρας με 37.2% και ο Δημήτρης Κουτσούμπας με 36.8%, ενώ ακολουθούν με απόσταση ο Κυριάκος Βελόπουλος και ο Γιάνης Βαρουφάκης με 12.2% και 11.9% αντίστοιχα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει μια κάμψη 10% σε σχέση με το αποτέλεσμα των εκλογών του 2019. Τα γκάλοπ τον δείχνουν γύρω στο 21-22%, βάλτε και 6.5% το ΚΙΝΑΛ, 5% το Κ.Κ.Ε και 3% το ΜΕΡΑ 25, όλη η κεντροαριστερά μαζί, συγκεντρώνει 36%, δηλαδή 12 μονάδες κάτω απός τις εκλογές του 2019.

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό με τον ΣΥΡΙΖΑ; Θα σας πω μόνο αυτό. Είναι δυνατόν η Ελληνική κοινωνία να αγκαλιάσει ένα κόμμα που σε κάθε ευκαιρία δεν χάνει την ευκαιρία να βάζει αυτογκόλ; Τελευταίο ατόπημα, η δημόσια στήριξη δεκαπέντε στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στον αρχιεκτελεστή της 17 Νοέμβρη Δημήτρη Κουφοντίνα. Δεκαπέντε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσά τους έξι πρώην βουλευτές και μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, τάραξαν για άλλη μία φορά τα πολιτικά νερά με κείμενό τους για τον Δημήτρη Κουφοντίνα και τα δικαιώματά του, που, όπως υποστηρίζουν, καταστρατηγούνται. Οι υπογράφοντες (Αν. Καββαδία, Γ. Κυρίτσης, Π. Λάμπρου, Μ. Κανελλοπούλου, Β. Κατριβάνου, Ν. Μανιός κ.ά.) κάνουν λόγο για εκ νέου καταδίκη και τιμωρία του συγκεκριμένου κρατουμένου, που έχει φυλακιστεί για τη δράση του στην τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη». Σύμφωνα με το κείμενο, η κυβέρνηση στην περίπτωση Κουφοντίνα «προχώρησε σε κινήσεις και ενέργειες που παραβιάζουν τον νόμο, τον οποίο ψήφισε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διαθέτει», καθώς «με βάση το ΦΕΚ έπρεπε να μεταφερθεί στις φυλακές Κορυδαλλού και όχι στον Δομοκό». Συμπληρώνουν, μάλιστα, πως «όταν η ζωή ενός ανθρώπου κινδυνεύει (λόγω της απεργίας πείνας και της επιβαρυμένης υγείας του), δεν μπαίνεις στη λογική “οφθαλμός αντί οφθαλμού”, δεν παραπέμπεις στην πράξη, δεν ισοφαρίζεις τα αδικήματα, δεν εκδικείσαι. Δεν είναι αυτός ο ρόλος σου».

Αυτή η νέα παρέμβαση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στα πολιτικά κόμματα. Η Ν.Δ. αναφέρει πως «ο κατά συρροήν δολοφόνος Δ. Κουφοντίνας και οι υποστηρικτές του πρέπει να αντιληφθούν ότι η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται». Προκαλούν τον κ. Τσίπρα να τοποθετηθεί για το θέμα, συμπληρώνοντας ότι «προξενεί αλγεινή εντύπωση το γεγονός ότι στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης έσπευσαν προς υπεράσπισή του, ενώ ποτέ δεν βρήκαν να πουν κουβέντα για τα θύματά του».

«Η τρομοκρατία είναι απολύτως καταδικαστέα και δεν έχει καμία θέση στη Δημοκρατία. Σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος δικαίου, ο νόμος ισχύει για όλους», ήταν η απάντηση από τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε υψηλούς τόνους ο εκπρόσωπος Τύπου του ΚΙΝΑΛ, Παύλος Χρηστίδης, σχολίασε: «Μας προξενεί εντύπωση η επιλεκτική αναφορά στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στα δικαιώματα του Δημήτρη Κουφοντίνα, χωρίς να καταδικάζουν κατηγορηματικά τις τρομοκρατικές, δολοφονικές του ενέργειες». Η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει τη μεταχείριση του Δημήτρη Κουφοντίνα «παράνομη, ανεπίτρεπτη, με βάση τις θεμελιώδεις αρχές προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων».

Είναι αυτή αριστερά για να τις δώσεις την δυνατότητα να πάρει ξανά στα χέρια της την διακυβέρνησης της χώρας;