Ο δόμος λίμνης Πλαστήρα, αποφάσισε να κλαδέψει τον περήφανο πλάτανο στην πλατεία Κρυονερίου και ιδού το αποτρόπαιο αποτέλεσμα.

Οι κάτοικοι ξεσηκώθηκαν και μιλάνε για οικολογικό και αισθητικό έγκλημα.

Αν υπήρχε ανάγκη για περιορισμό των κλαδιών του δέντρου, γιατί αυτό δεν έγινε υπό την επίβλεψη ειδικών;

Ο πλάτανος είναι ένα περήφανο δέντρο και το συναντάμε σε άπειρες πλατείες χωριών σε όλη την Ελλάδα. Το σκηνικό είναι περίπου το ίδιο. Ένας μεγάλος πλάτανος, μια πλακόστρωτη πλατεία και ίσως παραδίπλα μια κρήνη που πάντα τρέχει νερό. Οι άνθρωποι κάθονται κάτω από τον ίσκιο του για να ξαποστάσουν, πίνουν το καφεδάκι τους στο τραπεζάκι που έστησε εκεί το παρακείμενο καφενείο, τα παιδιά περνάνε κάτω από την πυκνή φυλλωσιά τους ευχάριστα τις ώρες του.

Όσοι ψάχνουν ένα ωραίο φόντο για μια αναμνηστική φωτογραφία, βρίσκουν εκεί το καλύτερο σημείο.

Ένας πλάτανος με όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, βρίσκεται εδώ και δεκάδες χρόνια την πλατεία του Κρυονερίου. Εκεί έγιναν πανηγύρια, η σκιά του έχει συνδεθεί με χαρές και λύπες του χωριού. Το περήφανο δέντρο διατηρούσε όλο το καλοκαίρι μια πολύ πυκνή φυλλωσιά.

Αυτό όμως μέχρι που κάποιοι πήραν την απόφαση να το σακατέψουν. Του πετσόκοψαν τα κλαδιά, έτσι, χωρίς να υπάρχει κάποιο σχέδιο, χωρίς να ρωτήσουν κάποιον ειδικό, αν πράγματι υπήρχε κάτι που έπρεπε να κουρευτεί.

Την εβδομάδα που πέρασε πήγε στο χωριό ένα συνεργείο με έναν μεγάλο γερανό, αλυσοπρίονα και επικεφαλής έναν Δημοτικό – Εντεταλμένο – Σύμβουλο του Δήμου λίμνης Πλαστήρα και άρχισαν να κόβουν όπου έφταναν. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπεται.

Οι κάτοικοι όταν αντίκρισαν το θέαμα, δάκρυσαν και τους έπιασε θυμός. Ήταν όμως πλέον πολύ αργά για να κάνουν κάτι.

Αρκετοί τηλεφώνησαν στην εφημερίδα μας για να διαμαρτυρηθούν και μας έστειλαν φωτογραφίες από την μορφή του δέντρου όπως ήταν πριν και όπως είναι σήμερα.

Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να είναι ειδικός για να δει ότι αυτό που έγινε είναι ένα ανοσιούργημα.

Άραγε, τι θα τους κόστιζε να ρωτούσαν κάποιον ειδικό; Τα δασαρχεία έχουν ειδικούς επιστήμονες που παρέχουν ΔΩΡΕΑΝ την συμβουλή τους. Γιατί πρέπει να κάνει ο καθένας ότι του κατέβει από το κεφάλι του;

Δυστυχώς, στον Δήμο Λίμνης Πλαστήρα αποδεικνύουν καθημερινά πως δεν υπολογίζουν τίποτα. Ενώ στο Νεοχώρι ο πλάτανος έχει πρόβλημα που έχουμε αναδείξει σε παλιότερο ρεπορτάζ, εκεί δεν κάνουν καμία ενέργεια. Αντιθέτως σακάτεψαν τον υγιέστατο πλάτανο του Κρυνερίου και έκαναν τον κόσμο να αγανακτήσει για μια ακόμη φορά με την απερίσκεπτη και καταστροφική πολιτική τους. Αυτό που η φύση δημιούργησε σε 50 χρόνια, το κατέστρεψαν σε μισή ώρα. Τι να πει κανείς...

Δέντρων κλαδέματα: Μια πονεμένη ιστορία

Η Σταύρος Δ. Μερτζεμέκης, δασοπόνος και διαχειριστής φυσικού περιβάλλοντος ΕΔΕ, αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Δασοπόνων και Διαχειριστών Φυσικού Περιβάλλοντος (Π.Ε.Δ.ΔΙ.ΦΥ.Π.) και μέλος του Ελληνικού Συλλόγου για την Δενδροκομία (Ε.Σ.Δ.), σε άρθρο του γράφει σχετικά μετά από κούρεμα πλάτανων στην πόλη των Σερρών.

“Όπου και να γυρίσει κανείς το κεφάλι μέσα στην πόλη μας, θα αντικρίσει ίσως το μεγαλύτερο «έγκλημα» σχετικά με το πράσινο που μας περιβάλει και το έχουμε τόσο πολύ ανάγκη.

Ο λόγος γίνεται για τα κλαδέματα των Πλατάνων (Platanus sp.) που έχουν γίνει στο κέντρο της πόλης που σηκώνουν μεγάλη συζήτηση διότι τα ίδια φαινόμενα που επαναλαμβάνονται διαρκώς τα συναντούμε σε οποιαδήποτε γωνιά της Ελλάδας γεμίζοντας μας με απογοήτευση και απορία.

Γνωστοί και φίλοι με ρωτούν καθημερινά στο δρόμο που συναντιόμαστε: Σταύρε, εσύ που είσαι και Δασοπόνος, είναι σωστά αυτά τα κλαδέματα που έγιναν; Πως τα έκαναν έτσι; Τι θα κάνουμε το καλοκαίρι που έρχεται; Τα δέντρα θα συνέλθουν;

Η απάντηση δυστυχώς είναι μονολεκτική: ΟΧΙ

Όχι γιατί κάθε επέμβαση που έχει εφαρμοστεί με τέτοια απερισκεψία και «υποτιθέμενη εμπειρία» από ανθρώπους δίχως να έχουν εξειδίκευση πάνω στο αντικείμενο αυτό, φέρνει τα αποτελέσματα που βιώνουμε σήμερα, γιατί απλούστατα οι βλάβες είναι ανεπανόρθωτες, αυτό βέβαια γίνεται για πολλούς και διάφορους λόγους που λίγο πολύ είναι γνωστοί σε όλους.

Πιο συγκεκριμένα θα αναφερθώ σε ορισμένους κανόνες – συμβουλές γιατί καλό είναι να ξεκινήσουμε από τα βασικά και να κατανοήσουμε πρώτα αυτά και να τα εφαρμόσουμε ούτως ώστε να έχουμε ένα σωστό και αειφορικό αποτέλεσμα και ύστερα να πάμε και σε πιο ειδικά θέματα:

Κάθε δέντρο αποτελεί μια ξεχωριστή φυσική οντότητα, φέρει τη δική του πολυετή ακόμη και χιλιετή ιστορία και χρήζει ξεχωριστής αντιμετώπισης και διαχειριστικών μέτρων.

Σε καμιά περίπτωση δηλαδή δεν κάνουμε τις ίδιες ενέργειες σε όλα τα δέντρα ακόμα και σε γειτονικά.

Το ποσοστό αφαίρεσης τμημάτων κώμης και κορμού εξαρτάται από το είδος του δέντρου, την ηλικία του, το φαινότυπο του και υπολογίζεται από ειδικό μαθηματικό τύπο, που στις περιπτώσεις των κλαδεμάτων της πόλης μας άγγιζε το τρομακτικό100%!!!

Πάνω σε αυτό το απαράδεκτο ποσοστό να προσθέσουμε και ένα υπέρογκο ποσοστό αφαίρεσης τμημάτων κορμών γιατί με αυτόν τον άκομψο τρόπο προσπάθησαν να ελέγξουν και το μεγάλο ύψος και όγκο, θαρρείς και τόσες δεκαετίες που μεγάλωναν τα δέντρα οι ιθύνοντες «αγρόν ηγόραζαν» και τώρα ξαφνικά θυμήθηκαν να «τσακίσουν» τα κακόμοιρα δέντρα μας για την «ασφάλεια των πολιτών» υποτίθεται.

Σαφώς τα ξερά και σάπια μέρη πρέπει να αφαιρεθούν για την καλή υγεία του δέντρου και για λόγους ασφαλείας-να τονίσω πως ΜΟΝΟ σε αυτά έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε εκτεταμένες αφαιρέσεις τμημάτων και εφ όσον είμαστε σίγουροι ότι όντως τα τμήματα αυτά είναι ξερά ή σάπια, διαφορετικά μιλάμε για κατακρεουργήσεις και καρατομήσεις.

Όταν κάνουμε μια τομή σε ένα κλαδί του δέντρου αφού τελειώσουμε τις εργασίες πρέπει να το αλείφουμε με ειδική πάστα η οποία προστατεύει την τομή από τυχόν μολύνσεις, πχ. Κάθε τομή σε ένα δέντρο είναι μια ανοιχτή πληγή που απαιτεί ίαση.

Ότι κάνουμε το κάνουμε με μέτρο και σεβασμό, επειδή η φύση δεν εκδικείται αλλά υπενθυμίζει.

Το ίδιο λυπηρό φαινόμενο παρατηρείται και σε άλλους ιδιωτικούς υπαίθριους χώρους όπως επιχειρήσεις, αυλές σπιτιών κ.α. όπου εκτός από το γεγονός ότι τα δέντρα καρατομούνται, χρησιμοποιούνται και κατά πως συμφέρει και βολεύει τον καθένα σαν υποστηρικτικές εγκαταστάσεις και στύλοι για προβολείς, καλώδια, καρφώνουν πρόκες για κρεμαστά, δορυφορικά πιάτα, λαμπάκια κτλ.

Νομίζω πως μιλάμε για βία και εξευτελισμό κατά των δέντρων. Όχι λοιπόν, τα δέντρα δεν μας φταίνε και δεν αξίζει να τα συμπεριφερόμαστε έτσι. Μας παρέχουν τόσα. Ας είμαστε λίγο ευγνώμονες μαζί τους.

Κλείνοντας για να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα και να συντονιστούμε με τα ευρωπαϊκά και παγκόσμια standards υπάρχει η ISA (International Society of Arboriculture) και παρέχει όλα εκείνα τα εργαλεία γνώσης, σεμινάρια, πιστοποιήσεις, διαγωνισμούς και πολλά άλλα που μας βοηθούν να κατανοήσουμε την αξία των δέντρων γενικότερα και την ορθολογική και αειφορική διαχείριση και κλαδεύσεις, θυμίζοντας μας ότι πρέπει να παραδώσουμε στις επερχόμενες γενεές ένα κόσμο καλύτερο, πιο όμορφο και πιο πράσινο!

Παράλληλα οι Γεωεπιστήμονες (Δασοπόνοι, Δασολόγοι, Γεωπόνοι, Γεωλόγοι κ.τλ.) πρέπει να αναλάβουν έναν πιο ενεργό ρόλο σε αυτά τα θέματα ενεργοποιώντας η Πολιτεία τα καθήκοντα τους θέτοντας τους στις ειδικές θέσεις που αρμόζουν με βάση το αντικείμενο τους και να ξεκινήσει να τους συμβουλεύεται επιτέλους.

Ας βάλουμε όλοι μαζί ένα τέλος στην κατάσταση που αντιμετωπίζουμε και ας ξεκινήσουμε μια καινούρια εποχή με μια νέα νοοτροπία μακριά από τα κακέκτυπα του παρελθόντος και του παρόντος με τις νοοτροπίες που μας θυμίζουν ότι είμαστε μια τριτοκοσμική χώρα αποκομμένη από τις διεθνείς εξελίξεις του κλάδου της Δενδροκομίας.